اسانس برگاموت خوراکی

اسانس برگاموت خوراکی یا ترنج ، (تلفظ /ˈbɜːrɡəmɒt/)، یکی لز مرکبات معطر به اندازه یک پرتقال، با رنگ زرد یا سبز شبیه به لیمو است،تحقیقات ژنتیکی در مورد منشا اجدادی ارقام موجود مرکبات نشان داد که پرتقال ترنج ترکیبی از لیمو و پرتقال تلخ است. از اسانس برگاموت خوراکی یا همان ترنج به عنوان یک ماده معطر در غذا، چای، عطر، عطر و لوازم آرایشی استفاده می شود. کلمه ترنج از کلمه ایتالیایی برگاموتو گرفته شده است که از شهر ایتالیایی برگامو یا beg armudu ترکی عثمانی (بك آرمودی، “گلابی شاهزاده” گرفته شده است. میوه یا اسانس  ترنج حاوی فلاونوئیدهایی مانند نئوریوسیترین، نارینگین، نئوهسپریدین، ملیتیدین، بروتیریدین و برگاموتین است.برگ ترنج حاوی آلکالوئیدهای مختلف ایندول مانند N,N,N- تری متیل تریپتامین است. ترنج درخت کوچکی است که در زمستان شکوفا می شود. طعم آب آن کمتر از لیمو ترش، اما تلخ تر از گریپ فروت است. ترنج با گیاهان معروف به ترنج، ترنج وحشی، نعناع ترنج یا ترنج – Monarda didyma، M. fistulosa، و ادکلن نعناع (Mentha، گونه مورد بحث) ارتباطی ندارد. همه آنها از خانواده نعناع هستند و به دلیل عطر مشابه آنها نامگذاری شده اند . C. bergamia اغلب به اشتباه به عنوان یک مرکبات دیگر، C. hystrix (آهک کافیر) شناخته می شود، زیرا این مرکبات گاهی اوقات به نام “برگاموت تایلندی” خوانده می شود. برگامیا (یعنی زیرگونه ای از پرتقال تلخ). C.bergamia گاهی اوقات با C. medica (سیترون، میوه زرد رنگ آن به نام Etrog نیز شناخته می شود) و C. limetta، “لیمو شیرین” یا “آهک شیرین” اشتباه گرفته می شود.

فلاوانون‌ها گروه کوچکی از ترکیبات را نشان می‌دهند که در مرکبات مختلف مانند پرتقال، گریپ فروت و لیمو و به مقدار کمتر در گوجه‌فرنگی، برخی گیاهان معطر و بره موم وجود دارند. در آب مرکبات، آگلیکون های اصلی نارینژنین، هسپرتین و اریودکتیول گلیکوزیله شده با نئوهسپریدوز است که طعم تلخی ایجاد می کند یا روتینوز بی طعم. میوه و آب ترنج (Citrus bergamia Risso) (BJ) منبعی از ترکیبات طعم تلخ است که عمدتاً حاوی فلاوانون‌های نئوهسپریدین، نارینگین، نئوریوسیترین و مقادیر کمتری از فلاون‌ها و فورانوکومارین‌ها هستند. پس از مصرف به عنوان غذا، گلیکوزیدهای فلاوانون توسط میکرو فلور باکتریایی روده انسان به آگلیکون های مربوطه متابولیزه می شوند که به نظر می رسد دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی ، ضد سرطان هپاتولیپیدمیک و ضد التهابی  هستند. . علاوه بر این، نارینژنین و هسپرتین می‌توانند به گیرنده‌های استروژن متصل شوند، یا فعالیت آروماتاز، آنزیم محدودکننده سرعت در تبدیل آندروژن‌ها به استروژن را مهار کنند . مشخص شد که نارینگین کلسترول تام و کلسترول لیپوپروتئین کم چگالی را در پلاسما کاهش می دهد  و هسپریدین نیز به طور قابل توجهی سطوح تری گلیسیرید پلاسما را کاهش می دهد . تجویز مزمن BJ باعث کاهش قابل توجه کلسترول سرم، تری گلیسیرید، LDL و افزایش سطح HDL در موش ها شد . علاوه بر این، نویسندگان یک اثر محافظتی بر روی پارانشیم کبدی مشاهده کردند. آب ترنج حاوی ترکیبات متنوعی با ساختار شیمیایی مشابه است، بنابراین یک تکنیک پیچیده با وضوح بالا برای شناسایی و تعیین کمیت آنها ضروری است.

ترکیبات آلی موجود در اسانس ترنج: اسانس ترنج  حاوی کلاس های مختلفی از فلاونوئیدها (به عنوان مثال فلاونون ها و فلاون ها) است که می تواند اثرات مفیدی بر سلامت انسان داشته باشد.

1. نئوریوسیترین

Neoeriocitrin

C₂₇H₃₂O₁₅

یک جامد کریستالی است .نئوریوسیترین یک 7-O-گلیکوزید از فلاوانون اریودکتیول و دی ساکارید نئوهسپریدوز (α-L-رامنوپیرانوزیل-(1→2)-β-D-گلوکوپیرانوز) است. توجه داشته باشید که “neo” در نام در این مورد به موقعیت حلقه B (که در موقعیت neo نیست) اشاره نمی کند، بلکه به قسمت گلیکوزیل اشاره دارد. دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی و استخوان سازی است. کلاژن و استئوکلسین را افزایش می دهد. تشکیل رادیکال های سوپراکسید را تا 48.3٪ در سنجش های بدون سلول مهار می کند. سرعت اکسیداسیون LDL را در پلاسمای همستر جدا شده کاهش می دهد. از نظر فنی نئوریوسیترین بخشی از اکسپوزوم انسان است. اکسپوزوم را می توان به عنوان مجموعه ای از تمام مواجهه های یک فرد در طول زندگی و چگونگی ارتباط آن مواجهه با سلامتی تعریف کرد. روش ساده و کارآمد کروماتوگرافی مایع اولترافیلتراسیون مایع مبتنی بر طیف سنجی جرمی برای غربالگری سریع و شناسایی لیگاندها از پوست لیمو مرکبات، که مهارکننده های استیل کولین استراز مناسب هستند توسعه داده شد. پس از آن، فعالیت ضد آلزایمر این ترکیبات با استفاده از یک مدل سلولی ارزیابی شد. شش ترکیب اصلی، به عنوان مثال. Neoeriocitrin، isonaringin، naringin، hesperidin، neohesperidin و limonin به عنوان مهارکننده های قوی استیل کولین استراز شناسایی شدند. یک روش پیوسته و کارآمد آنلاین، که شامل استفاده از دستگاه استخراج به کمک مایکروویو، مخزن غلظت حلال، و ستون کروماتوگرافی پارتیشن گریز از مرکز، برای افزایش مقیاس این ترکیبات توسعه داده شد و ترکیبات به‌ دست‌آمده خلوص بالایی ارائه کردند. سپس، زیست فعالی آنها با استفاده از مدل سلولی مورد ارزیابی قرار گرفت. این رویکرد جدید که مبتنی بر اولترافیلتراسیون – کروماتوگرافی مایع – طیف‌سنجی جرمی، استخراج آنلاین به کمک مایکروویو همراه با مخزن غلظت حلال، و کروماتوگرافی پارتیشن گریز از مرکز همراه با ارزیابی آزمایشگاهی بود، می‌تواند ابزاری قدرتمند برای غربالگری و استخراج مهارکننده‌های استیل کولین استراز باشد از ماتریس های پیچیده، و می تواند یک پلت فرم مفید برای تولید در مقیاس بزرگ مواد زیست فعال و مواد مغذی باشد. واژه‌های کلیدی: بیماری آلزایمر; مهارکننده های استیل کولین استراز؛ کروماتوگرافی پارتیشن گریز از مرکز; لیمو مرکبات.

2. نارینگین

Naringin

C₂₇H₃₂O₁₄

نارینگین که به نام نارینگوساید یا هیدرات نارینگین نیز شناخته می شود، یک فلاوانون-7-O-گلیکوزید بین فلاوانون نارینژنین و دی ساکارید نئوهسپریدوز است. نارینگین از خانواده فلاونوئیدها است. فلاونوئیدها از 15 اتم کربن در 3 حلقه تشکیل شده اند که 2 تای آن باید حلقه های بنزن باشد که توسط یک زنجیره 3 کربنی به هم متصل شده اند. نارینگین حاوی ساختار فلاونوئیدی پایه به همراه یک رامنوز و یک واحد گلوکز است که به بخش آگلیکون آن به نام نارینژنین در موقعیت 7 کربنی متصل است. مانع فضایی ایجاد شده توسط دو واحد قند، نارینگین را نسبت به همتای آگلیکون آن، نارینگنین، ضعیف تر می کند. نارینگین یک ترکیب تلخ مزه است. نارینگین به طور متوسط ​​در بالاترین غلظت در چند غذای مختلف مانند رزماری، هیبرید گریپ فروت/پوملو و گریپ فروت و در غلظت کمتر در شراب انگور، پوملو و آبجو یافت می شود. نارینگین همچنین در چندین غذای مختلف مانند مرکبات، لیموترش، گیاهان و ادویه جات ترشی جات، پونه کوهی معمولی و پرتقال ماندارین (کلمانتین، نارنگی) شناسایی شده است. هر دو نارینگین و هسپرتین که آگلیکون های نارینگین و هسپریدین هستند، به طور طبیعی در مرکبات یافت می شوند.

نارینگین گلیکوزید فلاونوئید اصلی گریپ فروت است و به آب گریپ فروت طعم تلخ می دهد. Narinigin اثرات دارویی مختلفی مانند فعالیت آنتی اکسیدانی، کاهش چربی خون، فعالیت ضد سرطان زا و مهار آنزیم های سیتوکروم منتخب را اعمال می کند که ممکن است منجر به چندین تداخل دارویی در شرایط آزمایشگاهی شود.

در انسان، نارینژیناز در کبد یافت می شود و به سرعت  نارینگین را به نارینگنین متابولیزه می کند. این در دو مرحله اتفاق می‌افتد- اول، نارینگین توسط فعالیت α-L-رامنوزیداز نارینگیناز به رامنوز و پرونین هیدرولیز می‌شود.

سپس پرونین تشکیل شده توسط فعالیت β-d-گلوکوزیداز نارینژیناز به نارینژنین و گلوکز هیدرولیز می شود.[2] نارینگیناز آنزیمی است که در طبیعت فراوان است و در گیاهان، مخمرها و قارچ ها یافت می شود

به دلیل خاصیت تلخی که دارد از نظر تجاری جذاب است. اختلالات استخوان و غضروف از علل اصلی ناتوانی اسکلتی عضلانی هستند. هیچ درمان مطلقی برای تمام اختلالات استخوانی و غضروفی وجود ندارد. اکتشاف ترکیبات طبیعی برای استفاده درمانی بالقوه در برابر اختلالات استخوان و غضروف امیدوارکننده است.

در میان این مواد شیمیایی طبیعی، نارینگین، یک گلیکوزید فلاوانون، به دلیل فعالیت‌های دارویی چندوجهی آن در بافت‌های استخوان و غضروف، یک کاندید بالقوه است. مطالعات نوظهور نشان می‌دهند که نارینجین ممکن است تمایز استخوانی را تقویت کند، تشکیل استئوکلاست را مهار کند و اثرات محافظتی در برابر پوکی استخوان را در داخل بدن و در شرایط آزمایشگاهی نشان دهد.

Naringin در رژیم های طب سنتی چینی برای درمان پوکی استخوان استفاده شده است . Naringin ممکن است واسطه مسیرهای سیگنال درون سلولی باشد که برای رشد استخوان و غضروف مهم هستند. در حال حاضر، کاربردهای نارینژین در استخوان به طور خاص با مدیریت درمانی OP و تمایز پروستوژنیک سلول های بنیادی استرومایی مزانشیمی (MSCs) مرتبط است.

اثرات مفید نارینگین نیز در سهم آن در زمینه مهندسی بافت دیده می شود. اثرات درمانی بالقوه نارینگین ممکن است با اقدامات بیولوژیکی آن بر روی اهداف داخل سلولی مرتبط باشد. نارینگین می تواند به طور موثری فعالیت تکثیر سلولی را افزایش داده و تمایز استئوبلاست ها را تقویت کند.

در سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسان (BMSCs)، نشان داده شده است که نارینژین تکثیر و تمایز استخوانی را تقویت می‌کند.مطالعه دیگری نشان می‌دهد که نارینگین ممکن است تمایز استئوبلاست‌ها را تقویت کند و با واسطه‌گری سیگنال‌دهی miR-20a/PPARγ در BMSCs، تشکیل سلول‌های چربی را سرکوب کند.

به طور خاص، بیان افزایش یافته miR-20a با نارینگین، تخریب PPARγ را هدف قرار می دهد، که ممکن است BMSCs را وادار به تمایز به سلول های چربی کند.. نارینگین دارای فعالیت آگونیست استروژنیک در غلظت های پایین است، زیرا به طور انتخابی با گیرنده استروژن β (ERβ) تعامل می کند و از توسعه OP جلوگیری می کند.

با این حال، در غلظت های بالا، نارینگین اثرات ضد استروژنی از خود نشان می دهد. استرس اکسیداتیو با کاهش عملکرد بافت و اندام همراه است. هموستاز ردوکس در سلول ها با تولید و پاکسازی ROS تنظیم می شود.

تولید بیش از حد ROS ممکن است باعث آسیب بیولوژیکی به DNA، پروتئین ها و لیپیدها شود. آنتی اکسیدان ها عبارتند از سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون (GSH)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) . استرس اکسیداتیو در بیماری های استخوانی مرتبط با دیابت نقش دارد. نارینگین  با از بین بردن رادیکال های آزاد سرطان زایی سلول ها را سرکوب میکند .

نارینگین همچنین ممکن است انحرافات کروموزومی را کاهش دهد و فراوانی پلی کروماتیک ریزهسته (MPCE) و نورموکروماتیک (MNCE) را در مغز استخوان کاهش دهد . هم گلوکوکورتیکوئید (GC) و هم بیماری التهابی روده (IBD) می توانند باعث تحلیل استخوان شوند. از نظر بالینی، شکستگی OP و استخوان می تواند در بیماران مبتلا به IBD با نرخ بالایی رخ دهد.

نارینگین با کاهش استرس اکسیداتیو و تقویت استخوان‌سازی، اثرات محافظت از استخوان در برابر از دست دادن استخوان می شود.

3. نئوهسپریدین

Neohesperidin

C₂₈H₃₆O₁₅

Neohesperidin dihydrochalcone در پرتقال شیرین یافت می شود. بسیار شیرین، 612 برابر شیرین تر از ساکارز. استفاده عملی محدود به توسعه آهسته حس چشایی و طعم خاص Neohesperidin dihydrochalcone، که گاهی اوقات به اختصار neohesperidin DC یا به سادگی NHDC نامیده می شود،

یک شیرین کننده مصنوعی است که از مرکبات به دست می آید. اتحادیه اروپا استفاده از NHDC را به عنوان شیرین کننده در سال 1994 تایید کرد.

این ماده به عنوان شیرین کننده در ایالات متحده تایید نشده است. گاهی اوقات گفته می شود که NHDC توسط انجمن تولیدکنندگان طعم و عصاره، که یک گروه تجاری بدون جایگاه قانونی است،

به عنوان یک تقویت کننده طعم ایمن شناخته می شود. نئوهسپریدین در صنایع غذایی کاربرد زیادی دارد و به طور گسترده به عنوان منبع طبیعی برای سنتز نئوهسپریدین دی هیدروکالکن (NHDC)، یک شیرین کننده نیمه سنتزی کم کالری با شیرینی شدید استفاده می شود .

قدرت شیرین کنندگی NHDC تقریباً 1500 برابر بیشتر از ساکارز است ارزش کالری آن از 0.002 کیلوکالری در گرم تجاوز نمی کند . مانند سایر فلاونوئیدها، NHDC تا حد زیادی توسط میکرو فلور روده متابولیزه می شود  و مانند شکل طبیعی نئوهسپریدین، NHDC ممکن است اثر درمانی مفیدی داشته باشد.

NHDC اثر محافظتی بر متابولیسم سلولی دارد. مکانیسم‌های احتمالی که توسط آن این فرآیند رخ می‌دهد هم به دلیل مهار مسیر سیگنال‌دهی فاکتور هسته‌ای-kB (NF-kB) و هم سنتز سایتوکین‌های التهابی مانند IL-6، IL-1β و TNF-α است .

به عنوان یک تقویت کننده طعم، NHDC در طیف گسترده ای از محصولات استفاده می شود به ویژه برای افزایش اثرات حسی (در صنعت به عنوان “احساس دهان” شناخته می شود) مورد توجه قرار می گیرد. نمونه ای از این حالت خامه ای بودن در غذاهای لبنی مانند ماست و بستنی است.

سایر محصولات NHDC که در آن یافت می شود ممکن است شامل طیف گسترده ای از نوشیدنی ها، الکل و غیر الکلی، غذاهای خوش طعم، خمیر دندان، دهانشویه و چاشنی هایی مانند سس کچاپ و مایونز باشد. NHDC همچنین به عنوان ماده کمکی در محصولات دارویی برای پوشاندن طعم تلخ برخی از مواد فعال دارویی استفاده می شود.

3. ملیتیدین

Melitidin

C₃₃H₄₀O₁₈ 

ملیتین متعلق به دسته ای از ترکیبات آلی است که به نام فلاونوئید-7-o-گلیکوزیدها شناخته می شوند.

اینها ترکیبات فنلی حاوی یک بخش فلاونوئیدی هستند که به صورت O-گلیکوزیدی به قسمت کربوهیدرات در موقعیتC7 مرتبط است. ملیتین در گیاهان و ادویه جات ترشی جات و حبوبات تشخیص داده شده است، اما اندازه گیری نشده است. این می تواند ملیتین را به یک نشانگر زیستی بالقوه برای مصرف این غذاها تبدیل کند.

ملیتیدین یک گلیکوزید فلاوانون است. ملیتیدین در آب ترنج کشف شد و خواص استاتین مانندی از خود نشان می‌دهد ، بنابراین به نظر می‌رسد آب دارای فعالیت کاهش چربی خون است.

4. بروتیریدین

Brutieridin

C₃₄H₄₂O₁₉

بروتیریدین یک گلیکوزید فلاوانون است. Brutieridin در آب ترنج کشف شد و خواص استاتین مانند و همچنین اثر ضد کلسترول خون را نشان می دهد. در نتیجه، به نظر می رسد که آب میوه دارای فعالیت هیپولیپیدمیک (کاهنده چربی) باشد.

5. برگاموتین

C₂₁H₂₂O₄

برگاموتین (5- geranoxypsoralen) یک فورانوکومارین طبیعی است که در پالپ پوملو و گریپ فروت یافت می شود. همچنین در پوست و پالپ پرتقال ترنج که ابتدا از آن جدا شد و نام آن نیز از آن گرفته شده است، یافت می شود.

برگاموتین و دی هیدروکسی برگاموتین فورانوکومارین های خطی هستند که با زنجیره های جانبی مشتق شده از ژرانیول عاملدار شده اند. آنها مهارکننده های برخی ایزوفرم های آنزیم سیتوکروم P450، به ویژه CYP3A4 هستند.

این از متابولیسم اکسیداتیو داروهای خاص توسط آنزیم جلوگیری می کند و در نتیجه غلظت دارو در جریان خون افزایش می یابد.در شرایط عادی، اثر آب گریپ فروت به عنوان یک تداخل منفی در نظر گرفته می شود و اغلب به بیماران هشدار داده می شود که هنگام مصرف دارو گریپ فروت یا آب آن را مصرف نکنند.

با این حال، برخی از تحقیقات فعلی بر روی مزایای بالقوه مهار سیتوکروم P450 متمرکز شده است.برگاموتین، دی هیدروکسی برگاموتین، یا آنالوگ های مصنوعی ممکن است به عنوان داروهایی تولید شوند که برای افزایش فراهمی زیستی خوراکی سایر داروها هدف قرار می گیرند.

داروهایی که ممکن است استفاده محدودی داشته باشند زیرا توسط CYP3A4 متابولیزه می شوند، ممکن است در صورت مصرف با مهارکننده CYP3A4 به داروهای قابل دوام تبدیل شوند زیرا دوز مورد نیاز برای دستیابی به غلظت لازم در خون کاهش می یابد.ن

مونه ای از استفاده از این اثر در داروهای فعلی، تجویز همزمان ریتوناویر، یک مهارکننده قوی ایزوفرم های CYP3A4 و CYP2D6 سیتوکروم P450، با سایر داروهای ضد رتروویروسی است.

اگرچه ریتوناویر به خودی خود تکثیر HIV را مهار می کند، استفاده از آن در این رژیم های درمانی برای افزایش فراهمی زیستی سایر عوامل از طریق مهار آنزیم هایی است که آنها را متابولیزه می کنند.

برگاموتین از اجزایی که در مسیر شیکیمات سرچشمه می گیرند به دست می آید. بیوسنتز این ترکیب با تشکیل محصول دمتیل سوبروزین  شروع می شود که از طریق آلکیلاسیون ترکیب آمبلیفرون  تشکیل می شود.

آلکیلاسیون آمبلیفرون با استفاده از دی متیل آلیل پیروفسفات، که بیشتر به عنوان DMAPP شناخته می شود، آغاز می شود. چرخه شدن یک گروه آلکیل برای تشکیل مارمسین  رخ می دهد که در حضور NADPH و اکسیژن همراه با کاتالیزور سیتوکروم P450 monooxygenase انجام می شود.

سپس این فرآیند دو بار دیگر تکرار می‌شود، ابتدا برای حذف جایگزین هیدروکسی ایزوپروپیل از مارمسین (4) و تشکیل پسورالن و سپس برای افزودن یک گروه هیدروکسیل برای تشکیل برگاپتول . برگاپتول  در مرحله بعدی با S-آدنوزیل متیونین (SAM) متیله می شود تا برگاپتن را تشکیل دهد .

اسانس برگاموت خوراکی مرحله نهایی در این بیوسنتز، اتصال یک GPP یا پیروفسفات ژرانیل به برگاپتن تازه متیله شده  برای تشکیل مولکول هدف برگاموتین است .