اسانس باتراسکاچ خوراکی

مقدمه:

اسانس باتراسکاچ خوراکی نوعی شیرینی است که مواد اولیه آن شکر قهوه ای و کره است. برخی از دستور العمل ها شامل شربت ذرت، خامه، وانیل و نمک است. اولین دستور العمل های شناخته شده، در اواسط قرن نوزدهم یورکشایر، از شیرینی ( ملاس) به جای شکر یا علاوه بر آن استفاده می کردند.

اسانس باتراسکاچ خوراکی شبیه تافی است، اما شکر را تا مرحله نرم کراک می‌جوشانند، نه کراک سخت. S. Parkinson & Sons of Doncaster که اغلب به دلیل اختراع خود شناخته می‌شوند، شیرینی‌های آب پز با کره را می‌ساختند و آنها را در قوطی می‌فروختند، که به یکی از شناخته‌شده‌ترین صادرات شهر تبدیل شد. آنها در سال 1851 پس از اینکه ملکه ویکتوریا هنگام بازدید از شهر یک قلع به وی اهدا شد، مشهور شدند.

سس کره ای که از کره و خامه تهیه می شود، به عنوان رویه بستنی (به خصوص سوند) استفاده می شود.اصطلاح “کره” نیز اغلب به طور خاص برای طعم شکر قهوه ای و کره با هم استفاده می شود، حتی اگر کره شیرینی واقعی در آن دخیل نباشد، مانند پودینگ کره ای. مورخان مواد غذایی در مورد نام و منشا این شیرینی تئوری های متعددی دارند، اما هیچ کدام قطعی نیستند. یک توضیح معنای «بریدن یا نمره دادن» برای کلمه «اسکاچ» است، زیرا شیرینی قبل از سفت شدن باید قطعه قطعه یا «اسکاچ» شود. ایده دیگر این است که از صفت Scotch آمده است که نشان دهنده ارتباط با اسکاتلند است.

احتمالاً قسمت «اسکاچ» نام آن از کلمه «سوخته» گرفته شده است. در سال 1855، F. K. Robinson’s Glossary of Yorkshire Words، Butterscotch را به عنوان “یک توپ قلاب دار با ترکیبی از کره در آن” توضیح داد. اشاره های اولیه از کره کره ای این شیرینی را با Doncaster در یورکشایر مرتبط می کند. یکی از شماره‌های 1848 روزنامه لیورپول مرکوری دستوری برای «کره دانکاستر» به‌عنوان «یک پوند کره، یک پوند شکر و یک‌چهارم پوند پتکا، با هم جوشانده» (هر کدام 500 گرم کره و شکر و 125 گرم کره ).

تا سال 1851، شیرینی دانکاستر توسط قنادی های رقیب S. Parkinson & Sons (دستور پخت اصلی پارکینسون هنوز هم امروزه ساخته می شود) ، هنری هال و بوث به صورت تجاری از طریق نمایندگان در جاهای دیگر در یورکشایر فروخته می شد. پارکینسون شروع به استفاده و تبلیغ کلیسای Doncaster به عنوان علامت تجاری خود کرد. آن را به عنوان “Royal Doncaster Butterscotch” یا “The Queen’s Sweetmeat” تبلیغ می کردند و گفته می شد که “بهترین نرم کننده برای سینه در فصل زمستان است”.

باترسکاچ پارکینسون با قرار ملاقات به خانواده سلطنتی بود و در سال 1948 به پرنسس الیزابت، سپس دوشس ادینبورگ، و در سال 2007 به آن، پرنسس رویال اهدا شد در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20، شیرینی بریتانیایی در ایالات متحده محبوب شد.

کره کره اغلب به عنوان طعم دهنده برای اقلامی مانند سس دسر، پودینگ و بیسکویت (کوکی ها) استفاده می شود. برای این منظور، می‌توان آن را در «تراشه‌های کره‌ای» تهیه‌شده با چربی‌های هیدروژنه (جامد) خریداری کرد تا برای استفاده در پخت مشابه چیپس‌های شکلات باشد.همچنین، آب نبات‌های سخت زرد شفاف (دیسک‌های کره‌ای) که به‌صورت جداگانه بسته‌بندی شده‌اند، با طعم مصنوعی کره ساخته می‌شوند. علاوه بر این، لیکور با طعم کره در حال تولید است.

چمپیون و ریوز با کره بریتانیایی و کرم دوبل بریتانیایی که در بسته‌بندی‌های فویل جداگانه پیچیده شده‌اند، کره‌های سنتی لوکس را در Shropshire درست می‌کنند.Tastykake کیکی به نام Krimpet درست می کند. Butterscotch یک طعم محبوب است که ارائه می شود. تافی شیرینی است که از کارامل کردن شکر یا ملاس (ایجاد شکر معکوس) همراه با کره و گاهی آرد تهیه می شود. مخلوط حرارت داده می شود تا دمای آن به مرحله ترک سخت 149 تا 154 درجه سانتی گراد (300 تا 310 درجه فارنهایت) برسد.

در حین آماده شدن، تافی را گاهی با آجیل یا کشمش مخلوط می کنند. یک نوع محبوب در ایالات متحده تافی انگلیسی است که یک تافی بسیار کره ای است که اغلب با بادام درست می شود. در دو نسخه جویدنی و سخت موجود است. میله های هیث یک برند شیرینی است که با هسته تافی انگلیسی درست می شود.

اگرچه تافی انگلیسی نامیده می شود، اما شباهت چندانی با طیف گسترده ای از شیرینی جات معروف به تافی که در حال حاضر در انگلستان موجود است، دارد. با این حال، هنوز هم می توان این محصول را در انگلستان با نام «کره کرانچ» پیدا کرد. برعکس، در ایتالیا آنها را به عنوان “آب نبات mou” می شناسند. ریشه این کلمه ناشناخته است.

هارولد مک گی، نویسنده غذا، ادعا می کند که “از کریول برای مخلوطی از شکر و ملاس” است، اما کدام زبان کریول مشخص نشده است. فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد تاریخ اولین انتشار این کلمه را به سال 1825 می دهد و آن را به عنوان گونه ای از کلمه taffy (1817) معرفی می کند که هر دو برای اولین بار به عنوان کلمات دیالکتیکی انگلیسی ثبت شده اند.

سس دسر سسی است که برای دسر استفاده می شود. آن را می ریزند یا روی دسرهای مختلف می ریزند و برای تزئین بشقاب نیز استفاده می شود. سس دسر طعم، رطوبت، بافت و رنگ را به دسرها اضافه می کند، ممکن است پخته یا نپخته باشد و گاهی به صورت سس سفت با افزودن نوشیدنی های الکلی تهیه می شود.

از آن به روش‌های مختلف برای افزودن طعم و بهبود نمایش بصری دسرها استفاده می‌شود. سس دسر در بسیاری از دسرها مانند کیک، چیزکیک، کیک پوند و بستنی استفاده می شود. دسرهای خشک و سفت ممکن است با استفاده از سس دسر که در دسر خیس می شود، که رطوبت و طعم را اضافه می کند، تقویت شود. سس دسر معمولاً بر روی دسرهای مختلف ریخته می شود و همچنین ممکن است در بشقاب بریزید یا بریزید.

نمونه‌های سس دسر شامل سس کارامل، کاسترد، کرم آنگلاز، سس شکلات،  دولچه د لچه،  سس‌های میوه مانند سس بلوبری،  سس تمشک  و سس توت فرنگی است. سس تمشک ممکن است با استفاده از یک الک صاف شود تا دانه ها از سس خارج شوند.

سس دسر طعم، رطوبت، بافت و رنگ را به دسرها اضافه می کند.ممکن است پخته یا نپخته باشد.سس دسر گاهی اوقات به عنوان سس سفت با افزودن نوشیدنی های الکلی مانند بوربون،  براندی یا لیکور تهیه می شود. دسرهایی با سس های سفت را می توان به صورت فلامده سرو کرد زیرا الکل اتیلیک موجود در نوشیدنی های مقطر قابل اشتعال است. قطره های طعم دهنده لیمو ممکن است به عنوان تسریع کننده آتش به سس اضافه شود.

اسانس باتراسکاچ خوراکی :

اسانس باتراسکاچ خوراکی کره و شکر قهوه ای است که به آرامی با هم حرارت داده شده و یک آب نبات نرم ایجاد می کند. درست مانند کارامل، مولکول‌های شکر قهوه‌ای شکسته می‌شوند و به لطف افزودن ملاس در شکر، کارامل می‌شوند و طعمی غنی‌تر و عمیق‌تر از کارامل کلاسیک می‌دهند. Butterscotch همان طعم کره ای است که بیشتر از کارامل طعم دار است که به سس های دسر و آب نبات های سخت طعم می دهد.

همچنین یک رنگ روشن است. اکثر مردم کره را از قطره های آب نبات سخت موجود در فروشگاه ها در همه جا می شناسند. یک شرکت آب نبات طعم “روم کره” را تولید می کند که شبیه به آن است. اسانس باتراسکاچ خوراکی نیز مانند کارامل از حرارت دادن شکر تهیه می شود. تفاوت اصلی بین این دو در این است که کره کره از شکر قهوه ای به جای سفید استفاده می کند. مواد تشکیل دهنده نیز به ترتیب کمی متفاوت برای کره کره ترکیب می شوند: با آب کردن کره با شکر قهوه ای شروع کنید.

اسانس باتراسکاچ خوراکی یک زنگ مرده برای کارامل نیست – معمولا شیرین تر، نرم تر و غنی تر است، بدون آن نت های تلخی که کارامل را بسیار خاص و پیچیده می کند. اما برای من به اندازه کافی نزدیک است، مخصوصاً وقتی که کره فقط جزئی از یک غذا باشد، مانند سس که یک کیک را لعاب می‌کند یا یک لایه میله‌های میلیاردی تاهینی.

من فکر می‌کنم که کره با نمک فراوان و ماده‌ای که غنای آن را کاهش می‌دهد، بهترین طعم را دارد – چه خامه ترش تند باشد یا تاهینی شور. کارامل فوق‌العاده است اما شکر می تواند کلوخه شود، جذب شود، متبلور شود یا بسوزد. و در حالی که انواع و اقسام ترفندها برای اطمینان از این اتفاق وجود دارد (مانند مسواک زدن کنار قابلمه خود با یک برس شیرینی مرطوب یا اضافه کردن شربت ذرت یا کرم تارتار)، گاهی اوقات من آمادگی پذیرش خطرات را ندارم.

چیزی که قرار است همه چیز در مورد pleasu باشد. در حالی که کارامل از پختن شکر سفید ساخته می شود تا زمانی که ذوب شود، تیره شود و به اجزای تشکیل دهنده آن تجزیه شود، که به نوبه خود با یکدیگر واکنش نشان می دهند و عطرهای پیچیده ای ایجاد می کنند، کره کره بر روی شکر قهوه ای ساخته می شود که چند مزیت به آن می دهد.

افزودن ملاس، منبع رنگ تیره‌تر و طعم عمیق‌تر شکر قهوه‌ای، به این معنی است که نسبت به شکر سفید مرطوب‌تر و اسیدی‌تر است. اسیدیته به مبارزه با کریستالیزاسیون کمک می کند (به همین دلیل است که شما اغلب مواد اسیدی مانند آب لیمو، سرکه، یا کرم تارتار فوق الذکر را می بینید که به دستور العمل های سنتی کارامل اضافه شده است)، و رطوبت به این معنی است که دیرتر می سوزد.

عامل اصلی طعم و عطر اسانس باتر اسکاچ اتیل مالتول ، اتیلوانیلین، استوئین، استیل پروپیونیل است.

اتیل مالتول

Ethylvanillin

C₇H₈O₃

اتیل مالتول یک افزودنی غذایی با بوی شیرین است که می توان آن را شکر کاراملی یا میوه پخته شده توصیف کرد. این یک تقویت کننده طعم مقرون به صرفه است، زیرا می تواند بوی اصلی غذا را به میزان قابل توجهی با استفاده کوچک افزایش دهد (معمولاً 0.01-0.1٪).

علاوه بر این، می تواند به پوشاندن بوی برخی از محصولات یا چاشنی های گوشتی بسیار غلیظ نیز کمک کند.AIPU FOO دو نوع اتیل مالتول را ارائه می دهد. یکی بوی میوه ای اصلی دارد و دیگری بوی شکر سوخته خاصی دارد. هر دوی آنها می توانند کاملاً با غذاهای مختلف مطابقت داشته باشند، بنابراین تولید کنندگان می توانند با توجه به بوی مورد نظر یکی را انتخاب کنند.

اتیل مالتول یک ترکیب آلی است که یک طعم دهنده رایج در برخی از قنادی ها است. با جایگزینی گروه متیل با یک گروه اتیل، به مالتول طعم دهنده رایج تر مربوط می شود. این یک جامد سفید با بوی شیرین است که می توان آن را شکر کاراملی یا میوه کاراملی توصیف کرد.

باز مزدوج مشتق شده از اتیل مالتول، دوباره مانند مالتول، میل ترکیبی بالایی با آهن دارد و یک کمپلکس هماهنگی قرمز را تشکیل می دهد در چنین ترکیباتی، هتروسیکل یک لیگاند دوتایی است. برخی از مقامات شیمیایی یک ترکیب آلی را به عنوان یک ترکیب شیمیایی که حاوی پیوندهای کربن-هیدروژن یا کربن-کربن است تعریف می کنند. برخی دیگر ترکیب آلی را هر ترکیب شیمیایی می دانند که حاوی کربن باشد.

به عنوان مثال، ترکیبات حاوی کربن مانند آلکان ها (مثلاً متان (CH4)) و مشتقات آن به طور کلی آلی در نظر گرفته می شوند، اما بسیاری دیگر از آنها گاهی غیرآلی در نظر گرفته می شوند، مانند هالیدهای کربن بدون پیوندهای کربن-هیدروژن و کربن-کربن (مثلاً کربن) تتراکلرید CCl4)، و ترکیبات خاصی از کربن با نیتروژن و اکسیژن (به عنوان مثال یون سیانید CN-، سیانید هیدروژن HCN، اسید کلروفرمیک ClCO2H، دی اکسید کربن CO2، و یون کربنات CO2-3).

به دلیل توانایی کربن در کاتنیت (تشکیل زنجیره با سایر اتم های کربن)، میلیون ها ترکیب آلی شناخته شده است. مطالعه خواص، واکنش ها، و سنتز ترکیبات آلی شامل رشته ای است که به عنوان شیمی آلی شناخته می شود. به دلایل تاریخی، چند دسته از ترکیبات حاوی کربن (مانند نمک‌های کربناته و نمک‌های سیانید)، همراه با چند استثنای دیگر (مانند دی اکسید کربن و حتی سیانید هیدروژن علیرغم اینکه حاوی پیوند کربن-هیدروژن است)، به طور کلی غیر آلی در نظر گرفته می شوند.

به غیر از موارد ذکر شده، اجماع کمی در میان شیمیدانان وجود دارد که دقیقاً کدام ترکیبات حاوی کربن را مستثنی می‌کند، و این باعث می‌شود که هر گونه تعریف دقیق از ترکیب آلی مبهم باشد.اگرچه ترکیبات آلی تنها درصد کمی از پوسته زمین را تشکیل می دهند، اما از اهمیت مرکزی برخوردار هستند زیرا تمام حیات شناخته شده بر اساس ترکیبات آلی است.

موجودات زنده از طریق شبکه ای از فرآیندها (چرخه کربن) که با تبدیل دی اکسید کربن و یک منبع هیدروژن مانند آب به قندهای ساده و سایر مولکول های آلی توسط ارگانیسم های اتوتروف با استفاده از نور (فتوسنتز) یا موارد دیگر آغاز می شود، ترکیبات کربن غیر آلی را در ترکیبات آلی ترکیب می کنند. منبع انرژی. بیشتر ترکیبات آلی تولید شده به صورت مصنوعی در نهایت از مواد پتروشیمی که عمدتاً از هیدروکربن‌ها تشکیل شده‌اند، به دست می‌آیند که خود از تخریب فشار و دمای بالا مواد آلی زیرزمینی در بازه‌های زمانی زمین‌شناسی تشکیل می‌شوند.

با وجود این اشتقاق نهایی، ترکیبات آلی دیگر به عنوان ترکیباتی که از موجودات زنده منشأ می گیرند، تعریف نمی شوند، همانطور که در طول تاریخ تعریف می شد.در نامگذاری شیمیایی، یک گروه ارگانیل، که اغلب با حرف R نشان داده می شود، به هر جانشین تک ظرفیتی اطلاق می شود که ظرفیت باز آن روی اتم کربن باشد.

اتیلوانیلین

Ethylvanillin

C₉H₁₀O₃

اتیلوانیلین ترکیب آلی با فرمول (C2H5O)(HO)C6H3CHO است. این جامد بی رنگ از یک حلقه بنزن با گروه های هیدروکسیل، اتوکسی و فرمیل به ترتیب در موقعیت های 4، 3 و 1 تشکیل شده است. این همولوگ وانیلین است که در موقعیت 3 متفاوت است.

اتیلوانیلین از کاتکول تهیه می شود و با اتیلاسیون شروع می شود و گواتول را می دهد . این اتر با اسید گلیوکسیلیک متراکم می شود و مشتق اسید ماندلیک مربوطه را ایجاد می کند که با اکسیداسیون  و دکربوکسیلاسیون، اتیلوانیلین می دهد.

به عنوان یک طعم دهنده، اتیلوانیلین تقریباً سه برابر قوی تر از وانیلین است و در تولید شکلات استفاده می شود.این مولکول هم طراحی و هم زیبایی شناسی هنر بویایی را متحول کرد. هنرمند Jacques Guerlain مقدار زیادی از آن را به یک بطری از عطر Jicky (1889) اضافه کرد و آکورد اصلی را برای عطر شاخص خانه عطر، Shalimar (عطر) (1925) ایجاد کرد. این یکی از اولین کاربردهای مولکول های مصنوعی است که هنرمندان رایحه را از محدودیت های مواد طبیعی رها می کند.

استیل پروپیونیل

Acetylpropionyl

C5H8O2

استیل پروپیونیل، همچنین به عنوان استیل پروپیونیل یا 2،3-پنتاندیون شناخته می شود،  یک ترکیب آلی، به طور خاص یک دیکتون است.

موارد استفاده از استیل پروپیونیل عبارتند از:

    حلال استات سلولز، رنگ، جوهر و لاک  مواد اولیه برای رنگ‌ها، آفت‌کش‌ها و داروها و طعم، با بوی توصیف شده به عنوان “کره ای، پنیری، شیرین، آجیلی، میوه ای، خامه ای، کاراملی” تولیدات مواد غذایی از استیل پروپیونیل در غذاهایی مانند کوکی ها، قهوه، غلات و شکلات استفاده می کنند. همچنین در مایعات حاوی نیکوتین برای بخار کردن و در سیگارهای طعم‌دار یافت می‌شود. اغلب به عنوان یک جایگزین طعم دهنده برای دی استیل استفاده می شود، اما ممکن است سمیت ریوی انسانی مشابهی داشته باشد.

به عنوان یک عامل طعم دهنده، این ماده در برخی از محصولات مایع الکترونیکی برای استفاده با سیگارهای الکترونیکی برای دادن طعم کره یا کارامل است. شواهد قابل توجهی از سمیت ریوی استیل پروپیونیل در حیوانات وجود دارد. موش‌هایی که در معرض استیل پروپیونیل قرار می‌گیرند هم فیبروز و هم نکروز دستگاه تنفسی را ایجاد می‌کنند.

موش هایی که در معرض استیل پروپیونیل قرار می گیرند، در پاسخ به چالش متاکولین، انقباض برونش بیشتری نشان می دهند. همچنین شناخته شده است که باعث تغییرات ژنتیکی در مغز حیوانات می شود.استیل پروپیونیل به عنوان جایگزینی برای طعم دهنده سمی دی استیل استفاده شده است.

با این حال، در یک مرکز تولید طعم‌دهنده که دی استیل را جایگزین استیل پروپیونیل کرد، مقادیر غیرطبیعی عملکرد ریه با کل زمان صرف شده در مناطق تولید مرتبط بود. تحقیقاتی که توسط NIOSH در سال 2009 در کارخانه‌ای که از طعم‌دهنده دوغ حاوی استیل پروپیونیل استفاده می‌کرد، نشان داد که کارگران گزارش‌های بالاتر از حد متوسط از تنگی نفس، آسم و نقص‌های اسپیرومتری نوع محدودکننده داشتند.

تحقیقات دیگری توسط NIOSH در سال 2013 در یک تولیدکننده طعم دهنده که از استیل پروپیونیل استفاده می کرد، نشان داد که آن دسته از کارگرانی که بیشترین زمان را با مواد شیمیایی طعم دهنده از جمله استیل پروپیونیل کار می کردند، به احتمال زیاد دارای عملکرد غیرطبیعی ریه بودند که توسط تست های عملکرد ریوی تشخیص داده شد.

دی استیل (2،3-بوتاندیون) و جایگزین آن، 2،3-پنتاندیون (استیل پروپیونیل)، مواد شیمیایی طعم‌دهنده‌ای هستند که در صنایع طعم‌دهنده و تولید مواد غذایی مانند پاپ کورن مایکروویو، مخلوط‌های نانوایی و قهوه طعم‌دار استفاده می‌شوند.

دی استیل یک ماده طبیعی است که به کره طعم و عطر خاصی می دهد و اغلب جزء فرمولاسیون های طعم دهنده مصنوعی است. استوئین، یک ماده شیمیایی نزدیک به هم، به طور طبیعی نیز وجود دارد و یک عنصر در بسیاری از فرمول‌های طعم‌دهنده، عطرها و اسانس‌ها است.

استوئین

Acetoin

C₄H₈O₂

استوئین که با نام های 3-هیدروکسی بوتانون یا استیل متیل کاربینول نیز شناخته می شود، یک ترکیب آلی با فرمول CH3CH(OH)C(O)CH3 است. این مایع بی رنگ با بوی مطبوع و کره ای است. کایرال است. شکل تولید شده توسط باکتری (R)-استوئین است. استوئین یک مولکول خنثی و چهار کربنه است که به عنوان ذخیره انرژی خارجی توسط تعدادی از باکتری های تخمیر کننده استفاده می شود. این ماده توسط دکربوکسیلاسیون آلفا استولاکتات، یک پیش ماده رایج در بیوسنتز اسیدهای آمینه شاخه دار تولید می شود.

به دلیل ماهیت خنثی آن، تولید و دفع استوئین در طول رشد نمایی از اسیدی شدن بیش از حد سیتوپلاسم و محیط اطراف آن جلوگیری می کند که در نتیجه تجمع محصولات متابولیک اسیدی مانند اسید استیک و اسید سیتریک ایجاد می شود. هنگامی که منابع کربن برتر تمام شد و کشت وارد فاز ساکن شد، می توان از استوئین برای حفظ تراکم کشت استفاده کرد. تبدیل استوئین به استیل-CoA توسط کمپلکس استوئین دهیدروژناز کاتالیز می‌شود که مکانیسمی مشابه کمپلکس پیروات دهیدروژناز دارد.

با این حال، از آنجایی که استوئین یک 2-oxoacid نیست، توسط آنزیم E1 دچار دکربوکسیلاسیون نمی شود. در عوض، یک مولکول استالدهید آزاد می شود. در برخی از باکتری ها، استوئین را می توان با استوئین ردوکتاز/2،3-بوتاندیول دهیدروژناز به 2،3-بوتاندیول کاهش داد. تست Voges-Proskauer یک آزمایش میکروبیولوژیکی رایج برای تولید استوئین است.

استوئین به همراه دی استیل یکی از ترکیباتی است که به کره طعم خاصی می دهد. به همین دلیل، تولیدکنندگان روغن‌های نیمه هیدروژنه معمولاً طعم کره مصنوعی – استوئین و دی استیل – (به همراه بتاکاروتن برای رنگ زرد) را به محصول نهایی اضافه می‌کنند.استوئین را می توان در سیب، ماست، مارچوبه، توت سیاه، توت سیاه، گندم، کلم بروکلی، کلم بروکسل، طالبی و شربت افرا یافت.

استوئین به عنوان طعم دهنده غذا (در محصولات پخته شده) و به عنوان یک عطر استفاده می شود. در مایعات سیگارهای الکترونیکی برای دادن طعم کره ای یا کاراملی استفاده می شود. دستور العمل های اصلی برای کره کره از روش مشابهی برای کارامل کردن شکر استفاده می کردند، اما کره و ملاس را نیز به عنوان مواد ضروری اضافه می کردند.

تکنیک‌های مدرن برای کره از شکر قهوه‌ای و کره به‌عنوان پایه‌ای برای طعم لذیذ متمایز استفاده می‌کنند. Butterscotch یک طعم شیرین، غنی و خامه ای است که از ترکیب شکر قهوه ای و کره به دست می آید. گرم، دلپذیر، و دارای ته رنگی کمی مغزی است که آن را برای کیک و دسر عالی می کند.

Butterscotch، طعمی که عمدتاً از شکر قهوه ای و کره تهیه می شود، در اواسط قرن بیستم محبوبیت پیدا کرد اما از آن زمان به نفع طعم های دیگر کاهش یافت. تغییر در ذائقه مصرف کنندگان و افزایش روند طعم های جدید احتمالاً به کاهش باترسکوچ در مد کمک کرده است. اسانس باتراسکاچ خوراکی اشکال مختلفی دارد، اما یکی از محبوب‌ترین راه‌ها برای خوردن آن، آب نبات‌های سفت است.

سخت نیست که بفهمیم چرا. ریختن یک آب نبات کره ای در دهان و لذت بردن از طعم کره ای و شیرین آن را به یک کلاسیک تبدیل می کند. پودینگ کره ای بسیار برتر از وانیل و شکلات است. طعم خوشمزه و آسان برای استفاده طبیعی اسانس باتراسکاچ خوراکی طعم شیرین خود را از ترکیب کره غنی، شکر قهوه ای ارگانیک و سایر مواد بدست آورده است. برای داشتن طعمی ملایم و شیرین، آن را در قهوه، کوکتل، آب نبات، دسر، محصولات پخته شده و موارد دیگر امتحان کنید.

ساختارهای استوئین، دی استیل و استیل پروپیونیل ب) استوئین و ایزومر آن 2،3-دی متیل-2-اکسیرانول ج) دیمریزاسیون استوئین د) واکنش استوئین و پروپیلن گلیکول برای تشکیل کتال و همی کتال.

نشان داده شده است که استوئین پیش ساز دی استیل در مایعات الکترونیکی است. تشکیل دی استیل با حضور نیکوتین تسریع می شود که با افزایش pH موثر مایع الکترونیکی عمل می کند. سایر عوامل ترکیبی و محیطی، مانند سطوح نسبی VG، PG و آب، و تأثیر نور نیز بر سطوح دی استیل تولید شده تأثیر می‌گذارند، اما به میزان کمتری از نیکوتین/PH. هر دو استوئین و دی استیل و همچنین دی کربونیل استیل پروپیونیل مرتبط در مایعات الکترونیکی واکنش پذیر هستند و سطح آنها در طول زمان تغییر می کند.

شیمی این گونه ها در مایعات الکترونیکی به طرز شگفت آوری پیچیده است و ما مکانیسم واکنشی را برای توضیح مشاهدات تجربی خود پیشنهاد کرده ایم.

به طور کلی، واکنش پذیری ترکیبات طعم دهنده در مایعات الکترونیکی تا به امروز مورد توجه نسبتا کمی قرار گرفته است. یافته‌های مطالعه ما به پتانسیل عملکرد شیمی پیچیده با برخی از ترکیبات طعم‌دهنده در مایعات الکترونیکی اشاره می‌کند و مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.به طور فزاینده ای واضح است که استفاده از دی استیل و استیل پروپیونیل در مایعات الکترونیکی خطری قابل اجتناب برای بخارات ایجاد می کند.

مطالعه ما نشان می‌دهد که استوئین، که به نظر می‌رسد سمیت ذاتی آن نگرانی کمی ایجاد می‌کند، همچنین از طریق تولید دی استیل پس از تولید، خطری برای بخارسازها به همراه دارد. یافته های ما از دی استیل در مایعات ذخیره شده به مدت 18 ماه نشان می دهد که استفاده از استوئین منجر به تولید دی استیل در مایعات الکترونیکی در طول عمر مفید آنها می شود. در نتیجه، استفاده از استوئین را باید با همان نگرانی استفاده از دی استیل و استیل پروپیونیل نگریست.

در نتیجه این مطالعات، ما استوئین را به ترکیباتی (مانند دی استیل و استیل پروپیونیل) اضافه کرده‌ایم که در فرمولاسیون مایع الکترونیکی خود از آنها استفاده نمی‌کنیم، و توصیه می‌کنیم که سایر تولیدکنندگان مایع الکترونیکی و عرضه‌کنندگان طعم‌دهنده از استفاده از آنها دور شوند. استوئین به عنوان ماده تشکیل دهنده در مایعات الکترونیکی.