اسانس طالبی خوراکی Cucumis melo var. طالبی (Cucurbitaceae)، “خربزه مشک”خربزه بومی، C. melo، در سودان و هند یافت می شود و دارای میوه های کوچک و صاف به اندازه آلو است که کاملاً فاقد طعم است. با این حال، از قبل در زمان فراعنه، مصریان گونه های پرورش داده بودند که با انواع مدرن قابل مقایسه بود. امروزه انواع مختلفی وجود دارد که خربزه طالبی یکی از غنی ترین طعم ها را دارد. آخرین عکس یک نمونه ژاپنی انتخاب شده را نشان می دهد که به عنوان هدیه در نظر گرفته شده است.طالبی نوعی خربزه واقعی (Cucumis melo) از خانواده Cucurbitaceae است. در اصل، طالبی فقط به خربزه های غیر توری و با گوشت نارنجی اروپا اطلاق می شود، اما امروزه ممکن است به هر خربزه با گوشت نارنجی از گونه C. melo اشاره شود، از جمله خربزه مشک توری که در آمریکای شمالی طالبی نامیده می شود. راک خربزه در استرالیا و نیوزیلند و spanspek در جنوب آفریقا. وزن طالبی ها بین 0.5 تا 5 کیلوگرم است. طالبی اروپایی یا طالبی واقعی، C. melo var. طالبی، به آرامی با گوشتی شیرین و خوش طعم و پوست سبز خاکستری که کاملاً متفاوت از طالبی آمریکای شمالی است، دنده شده است. طالبی یا خربزه آمریکای شمالی، C. melo var. reticulatus، رایج در ایالات متحده، مکزیک، و برخی از مناطق کانادا، انواع مختلف C. melo، خربزه با پوست شبکه ای (“شبکه مانند”) است. خربزه ای گرد با گوشت سفت، نارنجی و نسبتاً شیرین است. در سال 2016، تولید جهانی خربزه، از جمله طالبی، به 31.2 میلیون تن رسید که چین 51 درصد از کل جهان (15.9 میلیون تن) را به خود اختصاص داده است. دیگر کشورهای مهمی که طالبی را پرورش دادند، ترکیه، ایران، مصر و هند بودند که به ترتیب 1 تا 1.9 میلیون تن تولید کردند.کالیفرنیا 75 درصد از طالبی های ایالات متحده را پرورش می دهد. طالبی معمولاً به عنوان میوه تازه، سالاد یا دسر با بستنی یا کاسترد مصرف می شود. تکه های خربزه پیچیده شده در پروشوتو یک آنتی پاستو آشناست. دانه ها خوراکی هستند و ممکن است برای استفاده به عنوان میان وعده خشک شوند.از آنجایی که سطح طالبی می‌تواند حاوی باکتری‌های مضر – به‌ویژه سالمونلا باشد، توصیه می‌شود که خربزه را قبل از بریدن و مصرف آن به‌خوبی شسته و تمیز کنید تا از خطر ابتلا به سالمونلا یا سایر عوامل بیماری‌زای باکتریایی جلوگیری شود.طالبی کپک زده در بازار پیوریا، ایلینویز، در سال 1943، پس از یک جست و جو در سراسر جهان، حاوی بالاترین گونه کپک برای تولید پنی سیلین بود. طالبی خام 90٪ آب، 8٪ کربوهیدرات، 0.8٪ پروتئین و 0.2٪ چربی است که در هر 100 گرم، 140 کیلوژول (34 کیلو کالری) و 2020 میکروگرم پروویتامین A کاروتنوئید نارنجی، بتاکاروتن را فراهم می کند. طالبی تازه منبع غنی (20٪ یا بیشتر از ارزش روزانه یا DV) ویتامین C (44٪ DV) و ویتامین A (21٪ DV)، با سایر مواد مغذی در مقادیر ناچیز (کمتر از 10٪ DV) در هر 100 گرم (به جدول مراجعه کنید.
ترکیبات آلی اسانس طالبی:
میوه ) اسانس طالبی خوراکی ) Cucumis melo به دلیل گوشت شیرین و با طراوت آن بسیار ارزشمند است، با این حال طعم و ارزش آن نیز به شدت تحت تأثیر رایحه ای است که توسط ترکیبات آلی فرار (VOCs) دیکته می شود. یک روش ساده و قوی برای نمونه برداری از VOC ها بر روی پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) توسعه یافته است. ارقام متضاد زیرگونه C. melo melo در بلوغ تجاری مورد بررسی قرار گرفتند: سه رقم var. گروه اسانس طالبی خوراکی Charentais (ج. گروه Cantalupensis Ha’Ogan (cv. Noy Yisre’el) و یک رقم غیر اقلیم var. Inodorus (cv. Tam Dew). انتخاب رقم خربزه بر اساس میوه‌هایی بود که تفاوت‌های واضحی را از خود نشان می‌دادند (مجموعه Noy Yisre’el و Tam Dew) و شباهت‌ها (مشاهده Cézanne، Escrito و Dalton) در طعم. در مجموع، 58 VOC توسط دفع حرارتی (TD) -GC-MS شناسایی شدند که امکان تمایز هر رقم را از طریق تجزیه و تحلیل اجزای اصلی (PCA) فراهم می‌کرد. PCA کاهش VOCs را در cv غیر اقلیم نشان داد. Tam Dew در مقایسه با چهار رقم Cantalupensis. در گروه خربزه Charentais، تفاوت بین ارقام کوتاه، متوسط و طولانی مدت قابل توجه بود. تجزیه و تحلیل 1H NMR منجر به تعیین کمیت 12 اسید آمینه اصلی شد، سطح آنها 3 تا 10 برابر بیشتر در خربزه Charentais بود، اگرچه آنها در cv بسیار معطر کاهش یافتند. سزان، نقش آنها را به عنوان پیش سازهای VOC نشان می دهد. این مطالعه همراه با مقایسه با داده‌های پروفایل میکرو استخراج فاز جامد سنتی (SPME) GC-MS VOC نشان داده است که روش PDMS با کارایی بالا پتانسیل بالایی برای ارزیابی عطر و کیفیت خربزه دارد.
شش مورد از مهمترین آنها را اتیل 2- (متیل تیو) استات (میوه ای)، (Z)-3-هگزنیل استات (میوه ای)، (Z)-3-هگزن-1-اول (سبز) یافتند. ‘)، (E)-6-nonen-1-ol (‘خامه ای، شیرین’)، گاما-اکتالاکتون (‘شیرین، لاکتونیک’) و (Z,Z)-3,6-nonadien-1-ol ( “خربزه”
اسانس طالبی خوراکی تعداد زیادی از ترکیبات آلی فرار (VOCs) را دارا می باشد. در واقع، تقریباً 291 VOC در خربزه های مختلف شناسایی شده است (Shi et al., 2020). استرها، الکل ها و آلدئیدهای نه کربنی (C9) به ویژگی های طعمی خربزه کمک می کنند. اتیل بوتانوات، متیل 2- متیل بوتانوات، اتیل 2- متیل پروپانوات، اتیل 2- متیل بوتانوات، 3- متیل بوتیل استات، 2- متیل بوتیل استات، اتیل هگزانوات، هگزیل استات، بنزیل استات، (Z)-6-تان، (Z)-Ecetan، 2-هگزنال، (Z)-3-هگزنال، 1،8-سینئول، (Z)-6-nonenal، (E,Z)-2،6-nonadianal، (E)-2-nonenal، (Z)- 6-nonenol، (Z,Z)-3،6-nonadien-1-ol، (Z)-1،5-octadien-3-one، S-methyl thiobutanoate، 3-(methylthio)propanal، اتیل 2-( متیل تیو)پروپانوات، اتیل 3-(متیل تیو)پروپانوات و 3-(متیل تیو)پروپیل استات ترکیبات طعم دهنده یا معطر مشخصه (CIFAC) در طالبی هستند. مطالعات قبلی نشان می دهد که طعم، عطر و کیفیت کلی طالبی ارتباط نزدیکی با VOCs دارد که به شدت تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله رقم، مرحله رشد، رسیده شدن میوه و شرایط محیطی قرار دارند که در آن میوه رشد می کند. به عنوان مثال، Senesi و همکاران. هشت رقم خربزه را از منطقه لمباردی در شمال ایتالیا مورد مطالعه قرار داد که در آن استرها VOCs غالب بودند و ترکیبات C9 شناسایی نشدند. در بین هشت رقم، خربزه مامبو دارای بالاترین غلظت کل ترکیبات معطر و خربزه هارپر دارای مقدار بسیار کمی از تمام ترکیبات معطر ارزیابی شده بودند (Senesi et al., 2002). مطالعه دیگری تفاوت در پروفایل های فرار و ویژگی های حسی در یازده گونه تجاری متعلق به C. melo var cantalupensis، var را گزارش کرد. indorus و var. dudaim از هشت مکان در ترکیه به دست آمده است. این مطالعه 33 ترکیب فرار را شناسایی کرد که در میان آنها اتیل استات، استالدئید و اتانول بیشترین فراوانی را داشتند و پیشنهاد کرد که نسبت استرهای خاص به آلدئیدها می تواند به عنوان شاخصی از طعم متعادل و دلپذیر در خربزه استفاده شود (Guler et al., 2013). . طالبی های شارنتا (Cucumis melo var. cantalupensis) به دلیل طعم معطر قوی خود شناخته شده اند، اما همچنین دارای ماندگاری کوتاهی هستند (Lignou et al., 2011). ترکیبات فرار 15 رقم خربزه Charentais برای رفتارهای رسیدن و ماندگاری آنها (عمر کوتاه، متوسط و طولانی) مورد بررسی قرار گرفت که در آن کل مواد فرار خربزه با ماندگاری طولانی 49 تا 87 درصد کمتر از خربزه های کوتاه یا متوسط بود. (اوبرت و بورگر، 2004). مطالعه دیگری گزارش داد که مشخصات ترکیبات فرار می تواند برای تمایز بین ارقام Charentais با ماندگاری طولانی، متوسط و کوتاه استفاده شود (Allwood et al., 2014). Beaulieu و همکارانش VOCها را در Cucumis melo var ارزیابی کردند. reticulatus cv. “Sol Real” و cv. “آتنا” برای تمایز بین انواع، مراحل رشد و رسیده بودن برداشت. نتایج نشان داد که آلدئیدها و استرها می توانند به عنوان نشانگر کیفیت طعم در میوه طالبی نابالغ و بالغ استفاده شوند (Beaulieu & Grimm, 2001). اثر رسیدن و بلوغ در زمان برداشت یکی از عوامل کلیدی موثر بر کیفیت طعم میوه است و بر ترکیب شیمیایی از جمله غلظت فرار، پارامترهای فیزیکی و ادراک حسی تأثیر دارد. VOCهای طالبی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، اما اطلاعات در مورد غلظت VOC ارقام طالبی که در مکان‌های رشد مختلف ایالات متحده رشد می‌کنند محدود است. هدف اصلی این مطالعه بررسی ترکیب فرار ارقام طالبی که در مکان‌های جغرافیایی مختلف رشد می‌کنند برای درک مکان ایده‌آل برای رشد طالبی‌های غنی از طعم بود. استانداردهای درجه تحلیلی D-limonene، 1،8-cineole، 2-pentylfuran، اتیل هگزانوات، (E)-2-heptenal، 6-methylhept-5-en-2-one، اتیل هپتانوات، 1-هگزانول، دی متیل تری سولفید، (Z)-3-هگزان-1-اول، اتیل اکتانوات، 1-اکتن-3-اول، دکانال، بنزآلدئید، (E)-2-نوننال، (E,Z)-2،6-نونادینال، β-سیکلوسیترال اتیل دکانوات، اتیل بنزوات، 1-نونانول، 1-دکانول، (E)-کاروئول، ژرانیل استون، بتا-یونون، بنزوتیازول، بتا-یونول، تیمول، فارنسیل استون و نوت کاتون مورد استفاده برای شناسایی ترکیبات از Sigma-Ald خریداری شدند. شرکت (سنت لوئیس، MO، ایالات متحده آمریکا). n-آلکان ها (C5-C24)، و الیاف SPME از شرکت Sigma-Aldrich (سنت لوئیس، MO، ایالات متحده آمریکا) به دست آمد. کلرید سدیم (NaCl) از Fisher Scientific (Pittsburg, PA, USA) خریداری شد. استرها سهم مهمی در عطر میوه های خربزه دارند (شالیت و همکاران، 2001). در مطالعه حاضر، استرها عمدتاً در F-39 و به دنبال آن ارقام TT-DV، CLV و HT-IG یافت شدند (شکل 2A). غلظت کل استرها از 25.56-5156.01 میکروگرم بر کیلوگرم متغیر بود که 0.48-39.7 درصد کل مواد فرار را تشکیل می داد (شکل 2A). اتیل بوتانوات (13.18-824.79 میکروگرم بر کیلوگرم)، اتیل 2-متیل بوتانوات (32.96-1173.27 میکروگرم بر کیلوگرم)، و اتیل هگزانوات (39.49-1762.28 میکروگرم بر کیلوگرم) در غلظت های بالاتر از آستانه بوی 1،1 و 0 قرار داشتند. میکروگرم بر کیلوگرم به ترتیب، نشان دهنده سهم قابل توجه آنها در عطر میوه ای این طالبی ها است. بوتیل استات (57/350 میکروگرم بر کیلوگرم) فقط در میوه های ALG بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (66 میکروگرم بر کیلوگرم) تشخیص داده شد، اما بنزیل استات (59/64 میکروگرم بر کیلوگرم) فقط در میوه های SMK وجود داشت. هگزیل استات در HT-IG از TX و GA و انواع ترجیحی تجاری SMK، ALG-AZ، و ATH-GA یافت شد. غلظت اتیل استات از 7.06-797.80 میکروگرم بر کیلوگرم متغیر بود. که کمتر از آستانه گزارش شده (3900 میکروگرم بر کیلوگرم) بود که نشان می دهد سهم عطر این طالبی ها ناچیز است. سایر استرهای شناسایی شده مانند پروپیل بوتانوات، اتیل پنتانوات، اتیل هپتانوات، اتیل 3-هگزنوات، ایزوبوتیل 2- متیل بوتانوات، ایزوبوتیل بوتانوات، فن اتیل استات، اتیل سینامات و اتیل فنیل استات در Cucumis melowood, aletA گزارش شده است. ، 2014؛ Beaulieu & Grimm، 2001؛ Kourkoutas و همکاران، 2006) و در غلظت های بسیار بالاتر از آستانه بو گزارش شده بودند، که نشان دهنده سهم آنها از رایحه میوه ای و عسلی در این طالبی ها است. 3-هگزنیل استات (24.67-61.49 میکروگرم بر کیلوگرم)، که رایحه سبز را القا می کند، در میوه های SMK و ALG بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (7.8 میکروگرم بر کیلوگرم) یافت شد. غلظت استر اندازه گیری شده با مطالعات قبلی مطابقت داشت (اوبرت و پیترات، 2006؛ کنده و همکاران، 2019؛ سنسی و همکاران، 2002).
آلدهید بنزآلدئید معطر (65.09-1449.22 میکروگرم بر کیلوگرم)، که با رایحه های میوه ای و شیرین بادام مرتبط است، در سطوح بالایی در F-39 از AZ (1449.22 میکروگرم بر کیلوگرم) و HT-IG از NC یافت شد. (1018.72 میکروگرم بر کیلوگرم) در غلظتی بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (350 میکروگرم بر کیلوگرم) که باعث ایجاد عطر “شیرین” به آن طالبی ها می شود. بنزآلدئید به طور کلی به عنوان یک افزودنی و طعم دهنده غذایی ایمن (GRAS) با مصرف روزانه قابل قبول 15 میلی گرم در روز در نظر گرفته می شود (EPA؛ Opgrande et al., 2023). β-سیکلوسیترال، که بوی “گرمسیری” می دهد، در غلظت های 23-357 میکروگرم بر کیلوگرم، بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده (5 میکروگرم بر کیلوگرم) در همه ارقام شناسایی شد. (E)-Citral و (Z)-citral آلدئیدهای غیراشباع با بوی مطبوع و شبیه لیمو هستند و تنها در چند نمونه در سطوح زیر آستانه بو یافت شدند که نشان می‌دهد آنها عطر کمی یا بدون عطر به رقم دارند. سیترونلال، یک ترپن آلدئید یافت شده در HT-IG از NC و TT-DV و APH از IN زیر آستانه گزارش شده 25 میکروگرم بر کیلوگرم بود. آلدئیدها (E,Z)-2,4-هپتادینال, (E,E)-2,4-هپتادینال, (E,Z)-2,4-دهکادیینال, (E,E)-2,4-دهکادیینال, و (E)-2-octenal در چند میوه مشاهده شد و ممکن است به عطرهای “چرب” و “سرخ کردن” کمک کند. غلظت الکل از 630 تا 3958 میکروگرم بر کیلوگرم متغیر بود و 6/7 تا 51 درصد از کل VOCs را تشکیل می‌داد (شکل 2C). 4-ترپینئول فقط در APH از IN (66/172 میکروگرم بر کیلوگرم) و F-39 از GA (95/57 میکروگرم بر کیلوگرم)، CA (69/3 میکروگرم بر کیلوگرم)، NC (17/57 میکروگرم بر کیلوگرم) و IN (11/5 میکروگرم) وجود داشت. / کیلوگرم) با مقدار کمتر از آستانه بو آن (940 میکروگرم بر کیلوگرم)، نشان می دهد که هیچ عطری به رقم نمی دهد. 1-اکتانول و (Z)-6-nonen-1-ol تنها در HT-IG از TX (به ترتیب 19.19 و 136.39 میکروگرم بر کیلوگرم)، SMK (24.45 و 306.89 میکروگرم بر کیلوگرم) و SUK (36.88 و SUK) شناسایی شدند. 178.83 میکروگرم بر کیلوگرم) میوه؛ غلظت (Z)-6-nonen-1-ol بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (1 میکروگرم بر کیلوگرم) بود، که نشان می‌دهد رایحه خربزه مانندی به این طالبی‌ها می‌دهد. 1-هگزانول (0.93-235.96 میکروگرم بر کیلوگرم)، (Z)-3-هگزن-1-اول (1.83-209.22 میکروگرم بر کیلوگرم) و (E,Z)-3،6-nonadien-1-ol (10.87- 45/698 میکروگرم/کیلوگرم) به عطر «تازه/سبز» خربزه کمک می‌کند و در تمام ارقام در غلظت‌های مختلف وجود داشت. (E,Z)-3,6-Nonadien-1-ol بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده (3 میکروگرم بر کیلوگرم)، بالاترین در SUK (623.77 میکروگرم بر کیلوگرم) و SMK (698.45 میکروگرم بر کیلوگرم) و کمترین در CAR بود. میوه ها (10.87 میکروگرم/کیلوگرم)، نشان می دهد که عطری شبیه خیار به این طالبی ها می دهد. الکل های C9 1-nonanol (علفی) و (Z)-3-nonen-1-ol (خربزه سبز). الکل های مونوترپنوئید α-ترپینئول (یاس بنفش گل)، 4-ترپینئول، ژرانیول (گل رز شیرین)، و (E)-کاروول. و همچنین sesquiterpenoids elemol، δ-cadinol، α-eudesmol، β-eudesmol، α-cadinol، و α-epi-cadinol نیز در بسیاری از ارقام شناسایی شد. مونوترپنوئیدها و sesquiterpenoids دارای اثر ضد میکروبی قوی علیه طیف گسترده ای از باکتری ها و قارچ ها هستند و برای جلوگیری از فساد میوه پس از برداشت مورد استفاده قرار می گیرند (Rodríguez et al., 2013; Swamy et al., 2016). 2- متیل بوتانول (میوه ای) ، بنزیل الکل (گل، میوه، بالزامیک) ، و فنیل اتیل الکل (شیرین، گلدار) در همه ارقام وجود داشت که بالاترین سطح ATH از GA (329.39 میکروگرم بر کیلوگرم)، SMK (1131.01±1131.01) بود. 50.03)، و TT-DV از AZ (34.9±277.2). بتا یونول (علفی، گلی، بالزامیک)، المول و اوژنول (شیرین، تند، شبیه میخک) زیر آستانه بوی گزارش شده آنها شناسایی شدند، که نشان می دهد آنها عطر کمی یا بدون عطر به این طالبی ها می دهند. غلظت کتون از 453-7533 میکروگرم بر کیلوگرم متغیر بود که 7.9-59.1٪ از کل مواد فرار را تشکیل می داد (شکل 2D). کتون هایی مانند 3-هیدروکسی بوتان-2-ون (کره ای، خامه ای)، 6-متیل هپت-5-en-2-one (گلدار)، (E,Z)-3,5-octadien-2-one, (E, E) -3،5-octadien-2-one، dihydro-β-ionone، geranylacetone (گل)، α-یونون، β-یونون (گل)، و farnesyl استون (میوه ای، شراب مانند) تشخیص داده شد. ژرانیل استون و β-یونون در کاهش رشد میکروبی در میوه ها موثر هستند (Bonikowski et al., 2015; Lamikanra & Richard, 2002). ژرانیل استون، (E)-α-یونون، و β-یونون در غلظت های بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده خود بودند، که نشان دهنده سهم آنها از رایحه «گل» در طالبی ها است. (E) -α-یونون تنها در میوه های IN و NC شناسایی شد. γ-Octalactone و γ-nonalactone هر دو دارای رایحه “نارگیل مانند” هستند و بالاتر از آستانه بوی خود بودند. γ-دکالاکتون دارای رایحه شدید “هلو” است و زیر سطح بوی آستانه گزارش شده آن بود. γ-Octalactone در F-39 و ارقام ترجیحی تجاری (ATH و PRI) وجود داشت. γ-nonalactone در F-39، HT-IG، و CLV (OLG، ATH-NC، APH) وجود داشت. و γ-دکالاکتون در F-39، TT-DV، و CLV (PRI، CAR، ATH-NC) وجود داشت. دی هیدرواکتینیدولید (میوه ای) به طور کلی در میوه های HT-IG و TT-DV بالا بود.
اسیدها به طور طبیعی در بیشتر میوه ها وجود دارند و غلظت آنها به شدت بر طعم میوه ها تأثیر می گذارد. اسید استیک در غلظت بسیار بالاتر از آستانه بو (22 میکروگرم بر کیلوگرم) در میوه های HT-IG، TT-DV، CLV و شاهد وجود داشت. اسید اکتانوئیک و نانانوئیک (3000 میکروگرم بر کیلوگرم) و اسید دکانوئیک (10000 میکروگرم بر کیلوگرم) در غلظت‌های زیر آستانه بو در میوه‌های F-39، HT-IG، TT-DV، CLV و شاهد (SUK و SMK) قرار داشتند. . به دلیل آستانه بوی بالای آنها، این ترکیبات ممکن است نقش قابل توجهی در طعم طالبی نداشته باشند. اسید بنزوئیک تنها در میوه های TT-DV شناسایی شد. D-limonene، یک هیدروکربن مونوترپن که بوی لیمویی را القا می کند، در تمام ارقام طالبی در غلظتی بالاتر از آستانه بو 10 میکروگرم بر کیلوگرم بود، با بالاترین سطوح در F-39 و TT-DV از GA. گزارش شده است که D-limonene فعالیت مهاری در برابر قارچ‌ها و باکتری‌های گرم مثبت و منفی نشان می‌دهد (Andriotis و همکاران، 2021) ، و از تکثیر سلول‌های سرطانی روده بزرگ جلوگیری می‌کند (Chidambara Murthy et al., 2012). سایر هیدروکربن های مونوترپن مانند 1،8-سینئول (گیاهی، نعنایی)، α-فلاندرن، بتا-فلاندرن (ترپنیک)، ترپینولن (شیرین، کاج)، و هیدروکربن های سسکوی ترپن مانند α-فارنسن، α-کوپن (چوبی)، (Z) -کاریوفیلن (ادویه دار) و δ-کادینن شناسایی شدند. گزارش شده است که این ترکیبات دیواره سلولی قارچ ها و باکتری ها را مختل می کنند و گیاهان را از آسیب های محیطی محافظت می کنند (چادویک و همکاران، 2013). بنزوتیازول تنها در نمونه‌های کنترل شناسایی شد، با SMK در غلظت‌های بالاتر از آستانه بو گزارش‌شده، که به طور بالقوه باعث ایجاد بوی گوگردی و گوشتی می‌شود.ترکیبات حاوی گوگرد مانند دی متیل دی سولفید، دی متیل تری سولفید، اتیل 2-(متیل تیو) استات، متیل 2- متیل تیوپروپانوات، اتیل 3-(متیل تیو) پروپیونات، 3-(متیل تیو) پروپیل استات، 3-(متیل تیو)پانول 3-(methylthio)-(E)-2-propenoate (شکل 2G) شناسایی شد که در میان آنها اتیل 3-(methylthio)propionate و 3-(methylthio)propyl acetate بوهای اولیه سایر ارقام خربزه هستند (Pang et al. .، 2012). غلظت این ترکیبات گوگردی بالاتر از آستانه بوی گزارش شده بود، به جز اتیل 2-(متیل تیو) استات در میوه های HT-IG، TT-DV، CLV و شاهد، که نشان دهنده سهم آنها در عطر طالبی است.فوران ها (شکل 2H)، مانند 2-پنتیل فوران و (E)-2-(2-پنتنیل) فوران شناسایی شدند که در میان آنها 2-پنتیل فوران (میوه ای) تنها در برخی از ارقام بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن تشخیص داده شد .به طور خلاصه، برای طالبی های رشد یافته در شش مکان، میانگین غلظت استرها، هیدروکربن ها و ترکیبات گوگردی در F-39 (در مقایسه با سایر ارقام) بیشتر بود، در حالی که میانگین غلظت الکل ها، آلدئیدها و کتون ها در HT بیشتر بود. -IG. مطالعات اخیر نشان داده است که VOCهای موجود در غذاهای گیاهی ممکن است برای بهبود ماندگاری و مزایای سلامتی خربزه مفید باشد (Ayala-Zavala et al., 2009). در میان ترکیبات مورد مطالعه، 38 VOC گزارش شد که فعالیت ضد میکروبی نشان می دهند (Ayala-Zavala و همکاران، 2009؛ Belletti و همکاران، 2007؛ Bonikowski و همکاران، 2015؛ Muroi & Kubo، 1993؛ Swamy et al. .، 2016). کل VOCs ضد میکروبی بالاترین در HT-IG از NC و کمترین در F-39 از CA بود. برهمکنش هم افزایی این VOC های ضد میکروبی ممکن است بر عمر مفید و مزایای سلامتی این میوه ها تأثیر بگذارد. آلدهید بنزآلدئید معطر (65.09-1449.22 میکروگرم بر کیلوگرم)، که با رایحه های میوه ای و شیرین بادام مرتبط است، در سطوح بالایی در F-39 از AZ (1449.22 میکروگرم بر کیلوگرم) و HT-IG از NC یافت شد. (1018.72 میکروگرم بر کیلوگرم) در غلظتی بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (350 میکروگرم بر کیلوگرم) که باعث ایجاد عطر “شیرین” به آن طالبی ها می شود. بنزآلدئید به طور کلی به عنوان یک افزودنی و طعم دهنده غذایی ایمن (GRAS) با مصرف روزانه قابل قبول 15 میلی گرم در روز در نظر گرفته می شود (EPA؛ Opgrande et al., 2023). β-سیکلوسیترال، که بوی “گرمسیری” می دهد، در غلظت های 23-357 میکروگرم بر کیلوگرم، بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده (5 میکروگرم بر کیلوگرم) در همه ارقام شناسایی شد. (E)-Citral و (Z)-citral آلدئیدهای غیراشباع با بوی مطبوع و شبیه لیمو هستند و تنها در چند نمونه در سطوح زیر آستانه بو یافت شدند که نشان می‌دهد آنها عطر کمی یا بدون عطر به رقم دارند. سیترونلال، یک ترپن آلدئید یافت شده در HT-IG از NC و TT-DV و APH از IN زیر آستانه گزارش شده 25 میکروگرم بر کیلوگرم بود. آلدئیدها (E,Z)-2,4-هپتادینال, (E,E)-2,4-هپتادینال, (E,Z)-2,4-دهکادیینال, (E,E)-2,4-دهکادیینال, و (E)-2-octenal در چند میوه مشاهده شد و ممکن است به عطرهای “چرب” و “سرخ کردن” کمک کند. غلظت الکل از 630 تا 3958 میکروگرم بر کیلوگرم متغیر بود و 6/7 تا 51 درصد از کل VOCs را تشکیل می‌داد (شکل 2C). 4-ترپینئول فقط در APH از IN (66/172 میکروگرم بر کیلوگرم) و F-39 از GA (95/57 میکروگرم بر کیلوگرم)، CA (69/3 میکروگرم بر کیلوگرم)، NC (17/57 میکروگرم بر کیلوگرم) و IN (11/5 میکروگرم) وجود داشت. / کیلوگرم) با مقدار کمتر از آستانه بو آن (940 میکروگرم بر کیلوگرم)، نشان می دهد که هیچ عطری به رقم نمی دهد. 1-اکتانول و (Z)-6-nonen-1-ol تنها در HT-IG از TX (به ترتیب 19.19 و 136.39 میکروگرم بر کیلوگرم)، SMK (24.45 و 306.89 میکروگرم بر کیلوگرم) و SUK (36.88 و SUK) شناسایی شدند. 178.83 میکروگرم بر کیلوگرم) میوه؛ غلظت (Z)-6-nonen-1-ol بالاتر از آستانه بوی گزارش شده آن (1 میکروگرم بر کیلوگرم) بود، که نشان می‌دهد رایحه خربزه مانندی به این طالبی‌ها می‌دهد. 1-هگزانول (0.93-235.96 میکروگرم بر کیلوگرم)، (Z)-3-هگزن-1-اول (1.83-209.22 میکروگرم بر کیلوگرم) و (E,Z)-3،6-nonadien-1-ol (10.87- 45/698 میکروگرم/کیلوگرم) به عطر «تازه/سبز» خربزه کمک می‌کند و در تمام ارقام در غلظت‌های مختلف وجود داشت. (E,Z)-3,6-Nonadien-1-ol بسیار بالاتر از آستانه بوی گزارش شده (3 میکروگرم بر کیلوگرم)، بالاترین در SUK (623.77 میکروگرم بر کیلوگرم) و SMK (698.45 میکروگرم بر کیلوگرم) و کمترین در CAR بود. میوه ها (10.87 میکروگرم/کیلوگرم)، نشان می دهد که عطری شبیه خیار به این طالبی ها می دهد. الکل های C9 1-nonanol (علفی) و (Z)-3-nonen-1-ol (خربزه سبز). الکل های مونوترپنوئید α-ترپینئول (یاس بنفش گل)، 4-ترپینئول، ژرانیول (گل رز شیرین)، و (E)-کاروول. و همچنین sesquiterpenoids elemol، δ-cadinol، α-eudesmol، β-eudesmol، α-cadinol، و α-epi-cadinol نیز در بسیاری از ارقام شناسایی شد. مونوترپنوئیدها و sesquiterpenoids دارای اثر ضد میکروبی قوی علیه طیف گسترده ای از باکتری ها و قارچ ها هستند و برای جلوگیری از فساد میوه پس از برداشت مورد استفاده قرار می گیرند (Rodríguez et al., 2013; Swamy et al., 2016). 2- متیل بوتانول (میوه ای) ، بنزیل الکل (گل، میوه، بالزامیک) ، و فنیل اتیل الکل (شیرین، گلدار) در همه ارقام وجود داشت که بالاترین سطح ATH از GA (329.39 میکروگرم بر کیلوگرم)، SMK (1131.01±1131.01) بود. 50.03)، و TT-DV از AZ (34.9±277.2). بتا یونول (علفی، گلی، بالزامیک)، المول و اوژنول (شیرین، تند، شبیه میخک) زیر آستانه بوی گزارش شده آنها شناسایی شدند، که نشان می دهد آنها عطر کمی یا بدون عطر به این طالبی ها می دهند.
کاربرد های اسانس طالبی:
روغن عطر طالبی دارای رایحه ای است که شما را به یاد روزهای گرم تابستان در دوران کودکی می اندازد. ترکیبی زیبا از خربزه های شیرین و آبدار که شما را به یاد تازه ترین سالاد میوه می اندازد. نت بویایی طالبی تازه، میوه ای و شیرین است. نت های ابتدایی اغلب به صورت زنده و درخشان توصیف می شوند که یادآور پالپ آبدار یک خربزه رسیده است. نت های میانی می توانند ظرافت و لطافت پوست میوه را تداعی کنند، در حالی که نت های پایه می توانند گرما و غنای تابستان را تداعی کنند. حتی ممکن است بوی کمی مشک یا گلی داشته باشد.. بهترین راه برای چیدن طالبی بو کردن است. میوه باید بوی شیرین و کمی مشک دار داشته باشد. یک طالبی خوب نسبت به اندازه‌اش احساس سنگینی می‌کند، پوستی شبیه توری برآمده دارد و انتهای ساقه‌ای دارد که وقتی با انگشت شست فشار می‌دهید کمی تسلیم می‌شود. در عطرسازی، نت طالبی اغلب به‌عنوان نت بالایی هم برای عطرهای مردانه و هم برای عطرهای زنانه استفاده می‌شود، عمدتاً به دلیل بوی تازه‌ی آبی، میوه‌ای و سبز آن.
