021-88518331

خانه » بلاگ » اسانس سیب خوراکی

اسانس سیب خوراکی

اسانس سیب خوراکی از جمله محبوب ترین میوه های جهان است. کلمه سیب با طعم و رایحه دلپذیر و خواص شگفت انگیز در جلوگیری از بیماری ها در ذهن ما همراه است.  اسانس سیب دارای خواص فوق العاده میوه سیب است و قند بسیار کمتری دارد . این امر اسانس سیب را به یکی از مهمترین انواع اسانس ها بدل کرده است. سیب درختی خزان کننده است که معمولاً در کشت 2 تا 4.5 متر (6 تا 15 فوت) و در طبیعت تا 9 متر (30 فوت) ارتفاع دارد. هنگام کشت، اندازه، شکل و تراکم شاخه با انتخاب پایه و روش پیرایش تعیین می شود. برگها به طور متناوب به شکل بیضی ساده به رنگ سبز تیره با حاشیه دندانه دار و سطح زیرین کمی پرزدار قرار گرفته اند.شکوفه ها در بهار همزمان با جوانه زدن برگ ها تولید می شوند و روی خارها و برخی از شاخه های بلند تولید می شوند. گل‌های 3 تا 4 سانتی‌متری (1 تا 1+1⁄2 اینچ) سفید با رنگ صورتی است که به تدریج محو می‌شود، پنج گلبرگ، با گل آذینی متشکل از سینه‌ای با 4 تا 6 گل. گل مرکزی گل آذین “شکوفه شاه” نامیده می شود. ابتدا باز می شود و می تواند میوه بزرگتری ایجاد کند. میوه درختی است که در اواخر تابستان یا پاییز بالغ می شود و ارقام در اندازه های وسیعی وجود دارند. هدف پرورش دهندگان تجاری تولید سیبی با قطر 7 تا 8.5 سانتی متر (2+3⁄4 تا 3+1⁄4 اینچ) است که دلیل آن ترجیح بازار است. برخی از مصرف کنندگان، به خصوص در ژاپن، سیب بزرگتر را ترجیح می دهند، در حالی که سیب های کمتر از 5.5 سانتی متر (2+1⁄4 اینچ) معمولاً برای آب گیری استفاده می شوند و ارزش بازار کمی دارند. رنگ زمینه سیب های رسیده زرد، سبز، زرد-سبز یا زرد متمایل به سفید است. رنگ بیش از حد سیب های رسیده می تواند نارنجی-قرمز، صورتی-قرمز، قرمز، بنفش-قرمز یا قهوه ای-قرمز باشد. پوست نیز می تواند زنگ زده شود. مقدار اضافه رنگ می تواند 0-100٪ باشد. همچنین ممکن است پوست کاملاً یا تا حدی زنگ زده باشد یعنی زبر و قهوه ای باشد. پوست در لایه ای محافظ از موم اپیکوتیکولار پوشیده شده است.اگزوکارپ (گوشت) عموماً به رنگ زرد مایل به سفید کم رنگ است اگرچه اگزوکارپ های صورتی، زرد یا سبز نیز دیده می شوند. ترکیبات فرار مهم در سیب عبارتند از: استالدهید، اتیل استات، 1-بوتانال، اتانول، 2-متیل بوتانال، 3-متیل بوتانال، اتیل پروپیونات، اتیل 2-متیل پروپیونات، اتیل بوتیرات، اتیل 2-متیل بوتیرات، هگزانال، 1-3- متیل بوتیل استات، 2-متیل بوتیل استات، 1-پروپیل بوتیرات، اتیل پنتانوات، آمیل استات، 2-متیل-1-بوتانول، ترانس-2-هگزنال، اتیل هگزانوات، هگزانول. تصور می‌شود که سیب 4000 تا 10000 سال پیش در کوه‌های تیان شان اهلی شده است و سپس در امتداد جاده ابریشم به اروپا سفر کرده است، با هیبریداسیون و ورود خرچنگ‌های وحشی از سیبری (M. baccata)، قفقاز (M. orientalis)، و اروپا (M. sylvestris). فقط درختان M. sieversii که در سمت غربی کوه‌های تیان شان رشد می‌کنند، از نظر ژنتیکی به سیب اهلی شده کمک کردند، نه جمعیت جدا شده در سمت شرقی. سیب های نرم چینی مانند M. asiatica و M. prunifolia بیش از 2000 سال است که به عنوان سیب دسر در چین کشت می شوند. تصور می شود که اینها هیبریدهای بین M. baccata و M. sieversii در قزاقستان باشند. از جمله صفات انتخاب شده توسط پرورش دهندگان انسانی اندازه، اسیدیته میوه، رنگ، سفتی و قند محلول است. به طور غیرمعمول برای میوه های اهلی، منشاء وحشی M. sieversii فقط کمی کوچکتر از سیب اهلی شده مدرن است. در سایت Sammardenchia-Cueis در نزدیکی Udine در شمال شرقی ایتالیا، دانه‌هایی از نوعی سیب در ماده کربن یافت شده که مربوط به حدود 4000 سال قبل از میلاد است.[23] تجزیه و تحلیل ژنتیکی هنوز به طور موفقیت آمیزی برای تعیین اینکه آیا چنین سیب های باستانی Malus sylvestris وحشی یا Malus domesticus حاوی اصل و نسب Malus sieversii هستند استفاده نشده است. همچنین به طور کلی در سوابق باستان شناسی تمایز بین سیب های وحشی علوفه ای و مزارع سیب دشوار است.شواهد غیر مستقیمی از کشت سیب در هزاره سوم پیش از میلاد در خاورمیانه وجود دارد. تولید سیب قابل توجهی در دوران باستان کلاسیک اروپایی وجود داشت و قطعاً در آن زمان پیوند زدن شناخته شده بود. پیوند بخشی ضروری از تولید سیب خانگی مدرن است تا بتوان بهترین ارقام را تکثیر کرد. مشخص نیست چه زمانی پیوند درخت سیب اختراع شد.سیب های زمستانی که در اواخر پاییز چیده می شوند و درست بالای نقطه انجماد ذخیره می شوند، برای هزاران سال یک غذای مهم در آسیا و اروپا بوده است. از میان بسیاری از گیاهان دنیای قدیم که اسپانیایی ها در قرن شانزدهم به مجمع الجزایر چیلوئه معرفی کردند، درختان سیب به ویژه سازگاری خوبی پیدا کردند. سیب در قرن هفدهم توسط استعمارگران به آمریکای شمالی معرفی شد و اولین باغ سیب در قاره آمریکای شمالی توسط کشیش ویلیام بلکستون در سال 1625 در بوستون کاشته شد. تنها سیب بومی آمریکای شمالی سیب خرچنگ است که زمانی به آن سیب معمولی می گفتند.ارقام سیب که به عنوان بذر از اروپا آورده شده بودند در مسیرهای تجاری بومی آمریکا پخش می شدند و همچنین در مزارع استعماری کشت می شدند. یک کاتالوگ نهالستان سیب ایالات متحده در سال 1845، 350 رقم از “بهترین” ارقام را به فروش رساند که نشان دهنده تکثیر ارقام جدید آمریکای شمالی در اوایل قرن 19 است. در قرن بیستم، پروژه های آبیاری در شرق واشنگتن آغاز شد و امکان توسعه صنعت میوه چند میلیارد دلاری را فراهم کرد که سیب محصول پیشرو در آن است.تا قرن بیستم، کشاورزان سیب‌ها را در زیرزمین‌های ضد یخبندان در طول زمستان برای استفاده خود یا برای فروش ذخیره می‌کردند. حمل و نقل بهبود یافته سیب های تازه با قطار و جاده نیاز به ذخیره سازی را جایگزین کرد از امکانات جوی کنترل شده برای تازه نگه داشتن سیب در تمام سال استفاده می شود. تاسیسات اتمسفر کنترل شده از رطوبت بالا، اکسیژن کم و سطوح کنترل شده دی اکسید کربن برای حفظ تازگی میوه استفاده می کنند. آنها اولین بار در دهه 1960 در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفتند. یک سیب خام 86 درصد آب و 14 درصد کربوهیدرات دارد و میزان چربی و پروتئین آن ناچیز است (جدول). یک وعده مرجع از یک سیب خام با پوست با وزن 100 گرم، 52 کالری و محتوای متوسطی از فیبر غذایی را فراهم می کند. در غیر این صورت، مقدار کمی از ریز مغذی‌ها وجود دارد و ارزش روزانه همه آنها به زیر 10 درصد می‌رسد. تمام قسمت های میوه از جمله پوست به جز دانه ها برای مصرف انسان مناسب است. هسته، از ساقه تا پایین، حاوی دانه ها، معمولاً خورده نمی شود و دور ریخته می شود.سیب را می توان به روش های مختلفی مصرف کرد: آب میوه، خام در سالاد، پخته شده در پای، پخته شده به صورت سس و پخش شده مانند کره سیب، و سایر غذاهای پخته شده.سیب گاهی اوقات به عنوان یک ماده در غذاهای خوش طعم، مانند سوسیس و سوسیس استفاده می شود.چندین تکنیک برای حفظ سیب و محصولات سیب استفاده می شود. سیب را می توان کنسرو، خشک یا منجمد کرد. سیب های کنسرو شده یا یخ زده در نهایت در کیک ها یا سایر غذاهای پخته شده پخته می شوند. آب سیب یا سیب نیز بطری می شود. آب سیب اغلب غلیظ و منجمد است.سیب اغلب به صورت خام مصرف می شود. ارقامی که برای مصرف خام پرورش داده می شوند را سیب دسر یا سیب زمینی می نامند. سیب همچنین در بسیاری از مناسبت های سنتی یا جشنواره حضور دارد. در انگلستان، سیب تافی یک شیرینی سنتی است که با پوشاندن سیب در تافی داغ و خنک شدن آن تهیه می‌شود. خوراکی های مشابه در ایالات متحده سیب آب نباتی (پوشش داده شده در پوسته سخت از شربت قند متبلور) و سیب کارامل (پوشش داده شده با کارامل خنک شده) است و معمولاً در فصل پاییز یا هالووین مصرف می شود. سیب و عسل یک جفت غذای آیینی است که در طول سال نو یهودیان روش هاشانه خورده می شود تا نماد سال نو شیرین باشد.سیب یک ماده مهم در بسیاری از دسرها مانند پای سیب، کرامبل سیب، ترد سیب و کیک سیب است. هنگام پختن، برخی از ارقام سیب به راحتی پوره ای به نام سس سیب تشکیل می دهند. سیب را کره سیب و ژله سیب نیز درست می کنند. آنها اغلب پخته یا خورش می شوند و در برخی از غذاهای گوشتی نیز (پخته می شوند). سیب های خشک را می توان خورد یا دوباره درست کرد (خیسانده در آب، الکل یا مایعات دیگر).سیب ها را آسیاب یا فشار می دهند تا آب سیب تولید شود که ممکن است بدون فیلتر نوشیده شود (در آمریکای شمالی سیب سیب نامیده می شود) یا فیلتر شود. آب فیلتر شده اغلب غلیظ و منجمد می شود، سپس بعداً دوباره ساخته می شود و مصرف می شود. آب سیب را می توان تخمیر کرد تا سیب سیب (در آمریکای شمالی آن را سفت سیدر می نامند)، سیدرک و سرکه تهیه کند. از طریق تقطیر می توان انواع نوشیدنی های الکلی مانند سیب جک، کالوادوس و آپفلوین تولید کرد. تمام قسمت های میوه از جمله پوست به جز دانه ها برای مصرف انسان مناسب است. هسته، از ساقه تا پایین، حاوی دانه ها، معمولاً خورده نمی شود و دور ریخته می شودسیب را می توان به روش های مختلفی مصرف کرد: آب میوه، خام در سالاد، پخته شده در پای، پخته شده به صورت سس و پخش شده مانند کره سیب، و سایر غذاهای پخته شده.سیب گاهی اوقات به عنوان یک ماده در غذاهای خوش طعم، مانند سوسیس و سوسیس استفاده می شود.چندین تکنیک برای حفظ سیب و محصولات سیب استفاده می شود. سیب را می توان کنسرو، خشک یا منجمد کرد. سیب های کنسرو شده یا یخ زده در نهایت در کیک ها یا سایر غذاهای پخته شده پخته می شوند. آب سیب یا سیب نیز بطری می شود. آب سیب اغلب غلیظ و منجمد است.سیب اغلب به صورت خام مصرف می شود. ارقامی که برای مصرف خام پرورش داده می شوند را سیب دسر یا سیب زمینی می نامند. سیب همچنین در بسیاری از مناسبت های سنتی یا جشنواره حضور دارد. در انگلستان، سیب تافی یک شیرینی سنتی است که با پوشاندن سیب در تافی داغ و خنک شدن آن تهیه می‌شود. خوراکی های مشابه در ایالات متحده سیب آب نباتی (پوشش داده شده در پوسته سخت از شربت قند متبلور) و سیب کارامل (پوشش داده شده با کارامل خنک شده) است و معمولاً در فصل پاییز یا هالووین مصرف می شود. سیب و عسل یک جفت غذای آیینی است که در طول سال نو یهودیان روش هاشانه خورده می شود تا نماد سال نو شیرین باشد.سیب یک ماده مهم در بسیاری از دسرها مانند پای سیب، کرامبل سیب، ترد سیب و کیک سیب است. هنگام پختن، برخی از ارقام سیب به راحتی پوره ای به نام سس سیب تشکیل می دهند. سیب را کره سیب و ژله سیب نیز درست می کنند. آنها اغلب پخته یا خورش می شوند و در برخی از غذاهای گوشتی نیز (پخته می شوند). سیب های خشک را می توان خورد یا دوباره درست کرد (خیسانده در آب، الکل یا مایعات دیگر). سیب های ارگانیک معمولاً در ایالات متحده تولید می شوند. به دلیل هجوم حشرات و بیماری های کلیدی، تولید ارگانیک در اروپا دشوار است. استفاده از آفت‌کش‌های حاوی مواد شیمیایی، مانند گوگرد، مس، میکروارگانیسم‌ها، ویروس‌ها، پودرهای خاک رس، یا عصاره‌های گیاهی (پیرتروم، چریش) توسط کمیته دائمی ارگانیک اتحادیه اروپا برای بهبود عملکرد و کیفیت آلی تایید شده است. یک پوشش سبک از کائولن، که یک مانع فیزیکی برای برخی از آفات ایجاد می کند، همچنین ممکن است به جلوگیری از سوختن آفتاب سیب کمک کند. پوست و دانه‌های سیب حاوی مواد شیمیایی گیاهی مختلف، به‌ویژه پلی فنول‌ها هستند که برای اثرات بالقوه‌شان بر سلامتی تحت تحقیقات اولیه قرار دارند. از نظر تجاری، سیب‌ها را می‌توان برای چند ماه در اتاق‌های اتمسفر کنترل‌شده نگهداری کرد تا رسیدن ناشی از اتیلن را به تاخیر بیاندازد. سیب‌ها معمولاً در اتاق‌هایی با غلظت‌های بالاتر دی اکسید کربن و فیلتراسیون هوای بالا ذخیره می‌شوند. این از افزایش غلظت اتیلن به مقادیر بالاتر و جلوگیری از رسیدن سریع جلوگیری می کند.برای نگهداری در خانه، اکثر ارقام سیب را می توان به مدت دو هفته در خنک ترین قسمت یخچال (یعنی دمای زیر 5 درجه سانتیگراد) نگهداری کرد. برخی از انواع سیب را می توان تا یک سال بدون تخریب قابل توجه ذخیره کرد. سیب های غیر ارگانیک ممکن است با ماده 1 متیل سیکلوپروپن اسپری شوند که گیرنده های اتیلن سیب را مسدود می کند و به طور موقت از رسیدن آنها جلوگیری می کند.

ترکیبات آلی اسانس سیب:

اسانس سیب غنی از فلانوئید ها ست. فلاونوئیدها متابولیت های ثانویه هستند که به طور عمده توسط گیاهان سنتز می شوند فلاونوئیدها مهمترین رنگدانه های گیاهی برای رنگ آمیزی گل ها هستند. به طور گسترده در گیاهان توزیع می شوند و بسیاری از عملکردها را انجام می دهند. فلاونوئیدها در تثبیت نیتروژن و رنگدانه های گل نقش دارند. فلاونوئیدها مهمترین رنگدانه های گیاهی برای رنگ آمیزی گل ها هستند. آنها همچنین ممکن است به عنوان پیام رسان های شیمیایی ، تنظیم کننده های فیزیولوژیکی و بازدارنده های چرخه سلولی عمل کنند… پلیفنول ها ترکیبات فنولی یا پلی فنول ها گروه بزرگ و از نظر شیمیایی متنوعی هستند که از اسید های فنولی ساده تا پلیمر های بسیار پیچیده مانند تانن ها، رنگدانه های فلاونوییدی و لیگنین ها را شامل می شوند. فلاونوئیدها را می توان در گروه های مختلف طبقه بندی کرد ، مانند آنتوسیانیدین ها ، کالکون ها ، فلاونول ها ، فلاوانون ها ،  فلاوانونول ها ، فلاون ها و ایزوفلاونوئیدها. خاصیت ضد اکسیداتیو، ضد التهابی، ضد سرطان زایی و ضد اکسیداتیو آنها برای تعدیل عملکرد اصلی آنزیم سلولی است. فلاونوئیدهای سیانیدین و اپی کاتچین به همراه کوئرستین ترکیبات عالی سازنده اسانس سیب هستند.

کوئرستین

Quercetin

کوئرستین از انواع پلی‌فنول و فلاونوئیدهای موجود در اسانس سیب است. این ماده در خواص آنتی‌اکسیدانی، ضد سرطان، ضد ویروس، ضد التهاب اسانس سیب نقش دارد. همچنین، کوئرستین با رادیکال‌های آزاد مقابله کرده و به تقویت جریان مواد مغذی در شریان های خونی کمک مهمی می‌کنند. کوئرستین سلامت لوزالمعده (پانکراس) و روده را بهبود می‌بخشد به همین دلیل کوئرستین  به‌عنوان یک ترکیب مفید برای مدیریت علائم دیابت نوع دو تلقی می‌شود. کوئرستین درد ناشی از بیماری آرتریت، نقرس، روماتیسم و همچنین التهاب عمومی را کاهش می دهد که افراد معمولاً به این علائم در سرماخوردگی، تب، درد عضلانی و فشارخون دچار هستند و از آن رنج می‌برند. افزایش سیستم ایمنی بدن و کاهش سوزش پوست نیز از جمله موارد تاثیر کوئرستین بر بدن است. در گیاهان، فنیل آلانین با استفاده از فنیل آلانین آمونیاک لیاز، سینامات-4-هیدروکسیلاز و 4-کوماروئیل-کوآ-لیگاز به 4-کوماروئیل-CoA در یک سری مراحل معروف به مسیر فنیل پروپانوئید عمومی تبدیل می شود. یک مولکول 4-کوماروئیل-CoA به سه مولکول مالونیل-CoA اضافه می شود تا با استفاده از 7,2′-dihydroxy-4′-methoxyisoflavanol synthase، تتراهیدروکسی کالکون تشکیل شود. سپس تتراهیدروکسی کالکون با استفاده از کالکون ایزومراز به نارینژنین تبدیل می شود.نارینژنین با استفاده از فلاوانوئید 3′-هیدروکسیلاز به اریودکتیول تبدیل می شود. سپس اریودکتیول با فلاونون 3 هیدروکسیلاز به دی هیدروکورستین تبدیل می شود که سپس با استفاده از فلاونول سنتاز به کورستین تبدیل می شود.

سیانیدین

Cyanidin

C۱۵H۱۱O۶

روش استخراج آن با کمک حلال است. حلال هایی چون هگزان و پروپان. بررسی های فارماکولوژیک نشان می دهد سیانیدین ، محافظ معده، ضد التهاب، ضد ترومبوز شیمی-پیشگیرنده و به عنوان یک عامل اپی ژنتیک حمایت می کند، که محافظت در برابر عفونت هلیکوباکتر ، بیماری های مرتبط با افزایش سن، بیماری های قلبی عروقی، سندرم متابولیک، سرطان دهان، و دیابت نوع دو است. همچنین فعالیت های ضد التهابی، ضد سرطانی،ضد اثر اکسیداتیو، ضد توموری و ضد جهش زایی دارد. سیانیدین را می توان در گیاهان توت از طریق مسیر شیکمات و پلی کتید سنتاز (PKS) III سنتز کرد. مسیر شیکیمات یک مسیر بیوسنتزی است که از مواد اولیه اسید فسفوئنول پیروویک (PEP) و اریتروز 4-فسفات برای تشکیل اسید شیکمیک استفاده می کند، که سپس واکنش بیشتری برای تشکیل اسیدهای آمینه معطر خاص ایجاد می کند. ال- فنیل آلانین، که در تولید سیانیدین ضروری است، از طریق مسیر شیکمات سنتز می شود.در سنتز ال-فنیل آلانین، کوریسمات تحت یک بازآرایی کلایزن توسط آنزیم موتاز کوریسمات قرار می گیرد تا پرفنات را تشکیل دهد. پرفنات با پیریدوکسال فسفات (PLP) و آلفا-کتوگلوتاریک اسید دچار کم آبی، دکربوکسیلاسیون و ترانس آمیناسیون می شود تا L- فنیل آلانین را تشکیل دهد.

ال-فنیل آلانین سپس آمین اولیه را با فنیل آلانین آمونیاک لیاز (PAL) حذف می کند تا سینامات را تشکیل دهد. از طریق اکسیداسیون با اکسیژن مولکولی و NADPH، یک گروه هیدروکسیل به موقعیت پارا حلقه آروماتیک اضافه می شود. سپس این ترکیب با کوآنزیم A (CoA)، لیگاز CoA و ATP واکنش می دهد تا CoA را به گروه کربوکسیلیک اسید متصل کند. این ترکیب با نارینگنین-کالکون سنتاز و سه مولکول مالونیل CoA واکنش می دهد تا شش اتم کربن و سه گروه کتو دیگر را از طریق PKS III اضافه کند. Aureusidin synthase آروماتیزاسیون و چرخه شدن گروه های کربونیل جدید اضافه شده را کاتالیز می کند و آزادسازی CoA را تسهیل می کند. سپس این ترکیب به طور خود به خود چرخه می شود و نارینژنین را تشکیل می دهد.

سپس نارینگنین طی چندین مرحله اکسید کننده و احیا به سیانیدین تبدیل می شود. ابتدا نارینژنین با دو معادل اکسیژن، آلفا-کتوگلوتراتیک اسید و فلاوانون 3-هیدروکسیلاز واکنش داده و دی هیدروکامپفرول را تشکیل می دهد. سپس این ترکیب با NADPH و دی هیدروفلاوونول 4 ردوکتاز واکنش می دهد و لکوپلارگونیدین را تشکیل می دهد که بیشتر با اکسیژن، آلفا-کتوگلوتراتیک اسید و آنتوسیانیدین سنتاز اکسید می شود. این ترکیب به طور خود به خود یک مولکول آب و یک یون هیدروکسید را از دست می دهد و سیانیدین را تشکیل می دهد.

اپی کاتچین

Epicatechin

C22H18O10

یک ترکیب فلاونول  است. اپی کاتچین از طریق مهار یک پروتئین موجود در عضلات به نام میوستاتین باعث افزایش عضله‌ سازی می شود. عملکرد اصلی‌ میوستاتین در بدن جلوگیری از افزایش رشد عضلات می‌باشد. عملکرد میوستاتین از لحاظ عملکرد دقیقا برعکس یک پروتئین دیگر به نام فولیستاتین است. وظیفه فولیستاتین افزایش رشد عضلات می‌باشد. اپی کاتچین قادر به مهار میوستاتین  و تقویت فولیستاتین است. اپی کاتچین با تحریک غده هیپوفیز باعث افزایش سطح سرم تستوسترون میشود. غده هیپوفیز با تحریک بیضه‌ها باعث افزایش سطح تولید تستوسترون میشود. اپی کاتچین میتواند باعث افزایش سطح هورمون گرلین می شود که نتیجه آن‌ میتواند کاهش اشتها باشد. اپی کاتچین همچنین قادر به افزایش جریان خون است که همین امر انتقال مواد غذایی به عضلات را آسان تر می‌کند و همچنین باعث افزایش سنتز هورمون تستوسترون میشود. افزایش سطح نیتریک اکسید (گشاد کننده عروق که وظیفه بهبود جریان خون را دارد) باعث بهبود فشار خون میشود که همین امر باعث کاهش استرس روی قلب میشود. عملی که با مصرف آرژنین در ورزش به شکل دوز های 1 میلی گرمی حاصل می شود. کاتچین دارای دو حلقه بنزن (به نام حلقه های A و B) و یک هتروسیکل دی هیدروپیران (حلقه C) با یک گروه هیدروکسیل روی کربن 3 است. حلقه A شبیه به یک نیمه رزورسینول است در حالی که حلقه B شبیه به یک قسمت کاتکول است. دو مرکز کایرال روی مولکول روی کربن های 2 و 3 وجود دارد. بنابراین دارای چهار دیاستریوایزومر است. دو تا از ایزومرها در پیکربندی ترانس هستند و کاتچین نامیده می شوند و دو تای دیگر در پیکربندی cis هستند و اپی کاتچین نامیده می شوند.رایج ترین ایزومر کاتچین (+)-کاتچین است. استریوایزومر دیگر (-)-کاتچین یا انت-کاتچین است. رایج ترین ایزومر اپی کاتچین (-)-اپی کاتچین است (همچنین با نام های ال-اپیکاتچین، اپی کاتکول، (-)-اپیکاتکول، ال-آکاکاتچین، ال-اپیکاتکول، اپی کاتچین، 2،3-سیس-اپیکاتچین یا (2R) شناخته می شود. 3R)-(-)-اپیکاتچین).اپیمرهای مختلف را می توان با استفاده از کروماتوگرافی ستونی کایرال جدا کرد.[2]با اشاره به هیچ ایزومر خاصی، این مولکول را فقط می توان کاتچین نامید. مخلوط انانتیومرهای مختلف را می توان (±)-کاتچین یا DL-کاتچین و (±)-اپیکاتچین یا DL-اپیکاتچین نامید.کاتچین و اپی کاتچین بلوک های سازنده پروآنتوسیانیدین ها هستند که نوعی تانن متراکم است.

مواد معدنی موجود در اسانس سیب:

1.کلسیم

2.آهن

3.منگنز

4.سدیم

عناصر فوق الذکر در ساختار بدن و DNA نقش حیاتی ایفا می کنند.

استفاده از اسانس خوراکی سیب در صنایع غذایی:

رایحه شیرین وگرم اسانس سیب طعم و آرومایی خاص را به هر محصول اضافه می کند. اسانس سیب جزو کلاسیک ترین اسانس های موجود در جهان است. به طور کلی اسانس یه سه دسته سیب سرخ ، سبز و زرد طبقه بندی می شود که اسانس سیب سبز در کشور عزیزمان ایران به شدت پرطرفدار است. در بسیاری از نوشیدنی های پر فروش مثل ماء الشعیر به عنوان یکی از پایه های طعم دهی استفاده می شود. نزدیکی اسانس سیب ترش یا همان سیب سبز به لیمو در بعشی موارد استفاده از این دو اسانس و یا ترکیبی از آنها را در محصولات جدید با طعمی جدید فزونی بخشیده است. اسانس سیب در فیلر های مختلف استفاده می شود و این ترکیب در فرمولاسیون بسیاری از محصولات بر پایه آرد سابقه بیش از چند قرن دارد. که شروع استفاده از آن در فرانسه و به قبل از انقلاب کبیر فرانسه بر می گردد. در محصولاتی مانند چیز کیک ، از اسانس سیب به عنوان تعدیل کننده طعم پنیر استفاده می شود ، رایحه گرم و شیرین اسانس سیب به همراه نت های شور و لبنی پنیر ترکیبی فوق العاده قوی و خاص به وجود می آورد.

استفاده از اسانس غیر خوراکی سیب در تولید انواع محصولات آرایشی بهداشتی:

آرومای محبوب سیب به نوعی مورد پسند همه است. همین ویژگی اسانس غیر خوراکی را به عنوان پایه اصلی در بسیاری از محصولات که تاثیر بر حوزه بویایی مغز دارند ، قرار می دهد. در اکثر شوینده ها ، بو گیر ها ، خوشبو کننده ها ف لوسیون ها و… از اسانس غیر خوراکی سیب استفاده می شود. در محصولات مربوط به آرایشی ، اسانس سیب به شکل بسیار گسترده هم به عنوان اسانس پایه و غالب هم به عنوان اسانس ترکیبی استفاده می شود. آرومای سیب جزو آروما های به اصطلاح گیرا و قدرتمند محسوب شده و فضای مورد استفاده را در دماهای مختلف تحت تاثیر قرار میدهد و ماندگاری زیادی در حافظه بویایی افراد دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *