اسانس پونه خوراکی

اسانس پونه خوراکی گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده نعناع Lamiaceae است. بومی منطقه مدیترانه بود، اما به طور گسترده در سایر نقاط معتدل نیمکره شمالی طبیعی شد.پونه کوهی یک گیاه چند ساله چوبی است که ارتفاع آن 20 تا 80 سانتی متر (8 تا 31 اینچ) است و برگ های مخالف آن به طول 1 تا 4 سانتی متر (1⁄2-1+1⁄2 اینچ) است. گل هایی که می توانند سفید، صورتی یا بنفش روشن باشند، 3 تا 4 میلی متر (1⁄8-3⁄16 اینچ) طول دارند و در تابستان به صورت خوشه های راست تولید می شوند. گاهی به آن مرزنجوش وحشی می گویند و از خویشاوندان نزدیک آن، O. majorana، به مرزنجوش شیرین معروف است. هر دو به طور گسترده ای به عنوان گیاهان آشپزی، به ویژه در غذاهای ترکی، یونانی، اسپانیایی، ایتالیایی، اسپانیایی و فرانسوی استفاده می شوند. پونه همچنین یک گیاه زینتی است که ارقام متعددی برای رنگ برگ، رنگ گل و عادت پرورش داده می شود. پونه مربوط به گیاه مرزنجوش است که گاهی از آن به عنوان مرزنجوش وحشی یاد می شود. دارای گل های بنفش و برگ های بیل مانند و سبز زیتونی است. این گیاه چند ساله است، اگرچه به عنوان یک ساله در آب و هوای سردتر رشد می کند، زیرا اغلب در زمستان زنده نمی ماند. پونه در اوایل بهار کاشته می شود، بوته ها به فاصله 30 سانتی متر (12 اینچ) از هم در خاک نسبتاً خشک و با آفتاب کامل قرار می گیرند. در محدوده pH بین 6.0 (خفیف اسیدی) و 9.0 (به شدت قلیایی)، با محدوده ترجیحی بین 6.0 و 8.0 رشد می کند. آب و هوای گرم و نسبتاً خشک را ترجیح می دهد، اما در محیط های دیگر خوب عمل می کند. پونه یک گیاه آشپزی است که برای طعم و مزه برگ های آن استفاده می شود که در صورت خشک شدن می تواند شدیدتر از تازه باشد. طعمی خاکی، گرم و کمی تلخ دارد که می تواند شدت آن متفاوت باشد. پونه با کیفیت خوب ممکن است به اندازه کافی قوی باشد که تقریباً زبان را بی حس کند، اما ارقام سازگار با آب و هوای سردتر ممکن است طعم کمتری داشته باشند. عواملی مانند آب و هوا، فصل و ترکیب خاک ممکن است روی روغن‌های معطر موجود تأثیر بگذارد و این تأثیر ممکن است بیشتر از تفاوت بین گونه‌های مختلف گیاهان باشد. از جمله ترکیبات شیمیایی که به طعم کمک می کنند عبارتند از: کارواکرول، تیمول، لیمونن، پینن، اوسیمن، و کاریوفیلن.پونه کوهی گیاه اصلی غذاهای ایتالیایی است که بیشتر با سبزیجات، گوشت و ماهی کباب شده، سرخ شده یا کبابی استفاده می شود. پونه کوهی به خوبی با غذاهای تند محبوب در جنوب ایتالیا ترکیب می شود. در شمال کشور کمتر مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا مرزنجوش معمولاً ترجیح داده می شود. محبوبیت آن در ایالات متحده زمانی آغاز شد که سربازان بازگشته از جنگ جهانی دوم طعم “علف پیتزا” را که احتمالاً برای قرن ها در جنوب ایتالیا خورده می شد، با خود آوردند.پونه به طور گسترده در غذاهای حوزه مدیترانه و آمریکای لاتین، به ویژه در غذاهای مکزیکی و غذاهای آرژانتینی استفاده می شود. در غذاهای ترکی بیشتر از پونه برای طعم دادن به گوشت به خصوص گوشت گوسفند و بره استفاده می شود. در رستوران‌های کباب‌پز و کباب‌پز معمولاً می‌توان آن را به‌عنوان چاشنی همراه با پاپریکا، نمک و فلفل یافتدر طول تابستان، مقدار زیادی پونه خشک اغلب به عنوان رویه به سالاد گوجه فرنگی و خیار در پرتغال اضافه می شود، اما می توان از آن برای چاشنی غذاهای گوشتی و ماهی نیز استفاده کرد. برگ های خشک و آسیاب شده بیشتر در یونان برای طعم دادن به سالاد یونانی استفاده می شود و معمولاً به سس روغن زیتون لیمویی که همراه با ماهی یا گوشت گریل و کاسروله است اضافه می شود. در آلبانی، پونه کوهی خشک اغلب برای تهیه چای گیاهی استفاده می شود که به ویژه در بخش شمالی آلبانی محبوب است. حدود دوازده گونه از Origanum وجود دارد که همگی بومیان منطقه مدیترانه و خاور نزدیک هستند. ارقام و هیبریدهای زیادی وجود دارد. تأثیر آب و هوا، فصل و خاک بر ترکیب اسانس اغلب بیشتر از تفاوت بین گونه های مختلف است.

پونه کوهی که معمولاً به عنوان ادویه ترجیح داده می شود O. majorana یا مرزنجوش شیرین است. پراکنش طبیعی آن از مصر و عربستان تا هند است اما اکنون در بیشتر نقاط جهان رشد می کند. سرها قبل از گلدهی برداشت می شوند، سپس خشک و خرد می شوند.اجزای اصلی اسانس مرزنجوش شیرین سابینیل مونوترپن های دوحلقه ای نشان داده شده است: سیس سابینن هیدرات، سیس سابینن هیدرات استات، ترانس سابینن هیدرات و سابینن. تقطیر با آب اسانس معمولاً منجر به تشکیل آرتیفکت با محتویات بالای ترپینن-4-اول و گاما-ترپینن می شود.طعم گونه های مرتبط O. vulgare یا مرزنجوش وحشی به طور کلی به دلیل وجود تیمول و کارواکرول به شدت فنلی است. پونه کوهی یکی از ضروریات غذاهای ایتالیایی است. شاید غذایی که بیشتر با پونه کوهی مرتبط است پیتزا باشد.

ترکیبات آلی اسانس پونه

اسانس پونه کوهی به دلیل فعالیت ضد میکروبی و همچنین خواص ضد ویروسی و ضد قارچی آنها به طور گسترده ای شناخته شده است. با این وجود، تحقیقات اخیر نشان داده است که این ترکیبات همچنین آنتی اکسیدان قوی، ضد التهاب، ضد دیابت و عوامل سرکوب کننده سرطان هستند. این خواص اسانس پونه کوهی مورد توجه بالقوه صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی و دارویی است. هدف این مقاله بررسی آخرین شواهد در مورد اسانس پونه کوهی و اثرات مفید آن بر سلامتی است. اسانس پونه در طول قرن ها در طب عامیانه مورد استفاده قرار گرفته است. اسانس پونه از برگ های گیاه پونه استخراج می شود. اگرچه پونه یا روغن آن ممکن است به عنوان یک مکمل غذایی مورد استفاده قرار گیرد، اما هیچ شواهد بالینی وجود ندارد که نشان دهد هر یک از آنها بر سلامت انسان تأثیر دارد.در سال 2014، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به یک شرکت یوتا به نام Young Living هشدار داد که محصولات گیاهی آن، از جمله اسانس پونه ، دارای اثرات ضد بیماری های اثبات نشده متعددی هستند و به همین دلیل به عنوان نام تجاری نادرست و غیرمجاز فروخته می شوند. مواد مخدر مشمول توقیف و مجازات های فدرال. نامه‌های هشدار مشابه FDA برای تبلیغات نادرست و ادعاهای بهداشتی اثبات نشده در مورد محصولات اسانس پونه در سال‌های 2017 و 2018 منتشر شد. پونه کوهی حاوی پلی فنول ها از جمله فلاون های متعدد است .اسانس پونه کوهی عمدتاً از مونوترپنوئیدها و مونوترپن ها تشکیل شده است که غلظت نسبی هر ترکیب در منشأ جغرافیایی و سایر عوامل بسیار متفاوت است. بیش از 60 ترکیب مختلف شناسایی شده است که اولین آنها کارواکرول و تیمول هستند که بیش از 80٪ دارند، در حالی که ترکیبات کم فراوان شامل p-cymene، γ-terpinene، caryophyllene، spathulenol، germacrene D، β-fenchyl الکل و δ-terpineol هستند. خشک کردن مواد گیاهی هم بر کمیت و هم بر توزیع ترکیبات فرار تأثیر می گذارد، به طوری که روش هایی با استفاده از حرارت بالاتر و زمان خشک شدن طولانی تر تأثیر منفی بیشتری دارند. نمونه‌ای از مواد گیاهی تازه که حاوی 33 گرم بر کیلوگرم وزن خشک (1/3 گرم بر کیلوگرم مرطوب) بود، پس از خشک کردن همرفت در هوای گرم به زیر یک سوم کاهش یافت. غلظت های بسیار بالاتری از ترکیبات فرار در پایان فصل رشد به دست می آید. اسانس پونه به دلیل فعالیت ضد میکروبی و همچنین خواص ضد ویروسی و ضد قارچی آنها به طور گسترده ای شناخته شده است. با این وجود، تحقیقات اخیر نشان داده است که این ترکیبات همچنین آنتی اکسیدان قوی، ضد التهاب، ضد دیابت و عوامل سرکوب کننده سرطان هستند. روغن پونه دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد قارچی و ضد التهابی است. این روغن ها همچنین ممکن است نقش مفیدی در مدیریت وزن و درمان عفونت داشته باشند. روغن های حاصل از عصاره پونه کوهی و اسانس پونه از یک گیاه منشاء می گیرند اما محصولات متفاوتی هستند. چندین مطالعه خواص ضد باکتریایی قوی روغن پونه را حتی در برابر سویه های باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک نشان داده اند. در یک مطالعه که اثرات ضد باکتریایی طیف وسیعی از روغن‌های ضروری را مورد آزمایش قرار داد، مشخص شد که روغن پونه برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها بهترین است.  اسانس پونه مطمئناً در سوپ ها و به عنوان رویه پیتزا خوشمزه است، اما چیزهای بیشتری در این گیاه ساده وجود دارد – در واقع، مطالعات نشان می دهد که خواص درمانی طبیعی آن ممکن است حتی قوی تر از آنتی بیوتیک ها باشد.پونه هزاران سال است که به عنوان یک درمان سنتی سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. در حالی که هیچ مدرک علمی مشخصی وجود ندارد که پونه واقعاً به مشکل تنفسی شما کمک کند، دلایل قابل قبولی وجود دارد که باور کنیم ممکن است، زیرا پونه تمایل به مبارزه با باکتری ها و ویروس های خاص دارد. اسانس پونه پونه دارای خواص زیادی است که آن را به انتخابی عالی برای مراقبت از مو تبدیل می کند. روغن پونه کوهی سرشار از ویتامین C است که برای تولید کلاژن مورد نیاز بدن ما برای تقویت رشد مو ضروری است. حاوی ویتامین B6 است که مانند ویتامین C به حفظ سلامت پوست و پوست سر کمک می کند.

مطالعات نشان می دهد که گونه های مختلف پونه ممکن است به عنوان عوامل ضد التهابی استفاده شوند و می توانند در فرمولاسیون برای پیشگیری یا درمان بیماری های مرتبط با التهاب استفاده شوند. با این وجود، و از آنجایی که ممکن است اثر غیر قابل کنترل روی سلول ها داشته باشند، چندین مطالعه بالینی قبل از اینکه اسانس پونه بتواند به عنوان جایگزینی برای درمان التهاب استفاده شود، مورد نیاز است.

p-Cymene

C₁₀H₁₄

p-Cymene یک ترکیب آلی معطر طبیعی است. به عنوان یک آلکیل بنزن مربوط به مونوترپن های تک حلقه ای طبقه بندی می شود. ساختار آن شامل یک حلقه بنزن است که با یک گروه متیل و یک گروه ایزوپروپیل جایگزین شده است. p-سایمن در آب نامحلول است، اما با حلال های آلی قابل اختلاط است. علاوه بر p-cymene، دو ایزومر هندسی کمتر رایج عبارتند از o-cymene، که در آن گروه های آلکیل جایگزین ارتو و m-cymene، که در آن متا جایگزین هستند. همانطور که از قانون ترپن انتظار می رود، p-Cymene تنها ایزومر طبیعی است. هر سه ایزومر گروه سیمن ها را تشکیل می دهند.سیمن نیز از آلکیلاسیون تولوئن با پروپن تولید می شود. t ترکیبی از تعدادی اسانس است که معمولاً روغن زیره و آویشن است. مقادیر قابل توجهی در فرآیند خمیر سولفیت از ترپن های چوب تشکیل می شود.p-Cymene یک لیگاند رایج برای روتنیم است. ترکیب اصلی [(η6-cymene)RuCl2]2 است. این ترکیب نیمه ساندویچی از واکنش تری کلرید روتنیم با ترپن α-فلاندرن تهیه می شود. کمپلکس اوسمیوم نیز شناخته شده است.هیدروژناسیون مشتق اشباع p-منتان را می دهد.

cymene) ruthenium dichloride dimer)

دایمر دی کلرید (سایمن) روتنیوم یک ترکیب آلی فلزی با فرمول [(cymene)RuCl2]2 است. این جامد دیامغناطیسی قرمز رنگ، یک معرف در شیمی آلی فلزی و کاتالیز همگن است. این کمپلکس از نظر ساختاری شبیه دایمر دی کلرید (بنزن) روتنیم است.

C₂₀H₂₈Cl₄Ru₂

دایمر از واکنش فلاندرن با تری کلرید روتنیم هیدراته تهیه می شود. در دماهای بالا، [(cymene)RuCl2]2 با دیگر آرن ها مبادله می شود:

     [(سایمن)RuCl2]2 + 2 C6Me6 → [(C6Me6)RuCl2]2 + 2 سیمن

دایمر دی کلرید روتنیم (سایمن) با بازهای لوئیس واکنش می دهد و ترکیبات افزایشی تک فلزی ایجاد می کند:

     [(سایمن) RuCl2] 2 + 2 PPh3 → 2 (سیمن) RuCl2 (PPh3)

چنین مونومرهایی ساختارهای پیانو-مدفوع شبه هشت وجهی را اتخاذ می کنند.

تیمار [(cymene)RuCl2]2 با لیگاند کیلیت TsDPENH (cymene)Ru(TsDPEN-H)، یک کاتالیزور برای هیدروژناسیون انتقال نامتقارن می‌دهد. در شیمی، هیدروژناسیون انتقالی یک واکنش شیمیایی است که شامل افزودن هیدروژن به ترکیبی از منبعی غیر از H2 مولکولی است. در سنتز آلی آزمایشگاهی و صنعتی برای اشباع کردن ترکیبات آلی و کاهش کتون ها به الکل و ایمین ها به آمین ها استفاده می شود. از نیاز به H2 مولکولی با فشار بالا که در هیدروژناسیون معمولی استفاده می شود جلوگیری می کند. هیدروژناسیون انتقالی معمولاً در شرایط دما و فشار ملایم با استفاده از کاتالیزورهای آلی یا آلی فلزی انجام می‌شود که بسیاری از آنها کایرال هستند و امکان سنتز نامتقارن کارآمد را فراهم می‌کنند. از ترکیبات دهنده هیدروژن مانند اسید فرمیک، ایزوپروپانول یا دی هیدروآنتراسن استفاده می کند و آنها را به ترتیب به CO2، استون یا آنتراسن می دهد. اغلب، مولکول های دهنده نیز به عنوان حلال برای واکنش عمل می کنند. یک کاربرد در مقیاس بزرگ هیدروژناسیون انتقالی، مایع سازی زغال سنگ با استفاده از “حلال های دهنده” مانند تترالین است. در زمینه سنتز آلی، خانواده مفیدی از کاتالیزورهای انتقال هیدروژن بر پایه کمپلکس‌های روتنیم و رودیوم، اغلب با لیگاندهای دی آمین و فسفین، ایجاد شده‌اند. یک پیش ساز کاتالیزور نماینده از دایمر دی کلرید (سایمن) روتنیم و دی فنیل اتیلن دی آمین توزیله مشتق شده است. این کاتالیزورها عمدتاً به ترتیب برای احیای کتون ها و ایمین ها به الکل و آمین استفاده می شوند. دهنده هیدروژن (عامل انتقال) معمولاً ایزوپروپانول است که با اهدای هیدروژن به استون تبدیل می شود. هیدروژناسیون انتقالی می تواند با انانتیوانتخاب پذیری بالا در زمانی که ماده اولیه prochiral است ادامه یابد:

     RR ′ C = O + Me 2 CHOH ⟶ RR ′ C ⋆ H − OH + Me 2 C = O

که در آن RR’C*H-OH یک محصول کایرال است. یک کاتالیزور معمولی (cymene) است .که Ts به یک گروه توسیل (SO2C6H4Me) اشاره دارد و R,R به پیکربندی مطلق دو مرکز کربن کایرال اشاره دارد. این اثر با جایزه نوبل شیمی در سال 2001 به ریوجی نویوری شناخته شد.خانواده دیگری از عوامل انتقال هیدروژن آنهایی هستند که بر پایه آلکوکسیدهای آلومینیوم هستند، مانند ایزوپروپوکسید آلومینیوم در کاهش MPV. با این حال فعالیت آنها در مقایسه با سیستم های مبتنی بر فلزات واسطه نسبتاً کم است.[(cymene) RuCl2]2 همچنین برای تهیه کاتالیزورها (از طریق مونومریزاسیون با dppf) استفاده می‌شود که در کاتالیز هیدروژن قرض گرفته می‌شوند، یک واکنش کاتالیزوری که مبتنی بر فعال‌سازی الکل‌ها به سمت حمله هسته دوست است. همچنین می توان از آن برای تهیه سایر کمپلکس های روتنیم-آرن استفاده کرد.

هیدروژناسیون انتقالی که توسط کمپلکس‌های فلزات واسطه کاتالیز می‌شود، توسط یک “مکانیسم کره بیرونی” انجام می‌شود. هیدروژناسیون نامتقارن کاتالیزوری کتون ها با کمپلکس های مبتنی بر روتنیوم BINAP نشان داده شد.

حتی اگر کاتالیزور دی هالید BINAP-Ru می تواند کتون های عامل دار را کاهش دهد، هیدروژناسیون کتون های ساده حل نشده باقی مانده است. این چالش با پیش کاتالیست هایی از نوع RuCl2 (دی فسفان) (دیامین) حل شد. این کاتالیزورها ترجیحاً کتون‌ها و آلدئیدها را کاهش می‌دهند و الفین‌ها و بسیاری از جایگزین‌های دیگر را بی‌تأثیر می‌گذارند.

مکمل کاتالیزورهای سنتی Noyori مبتنی بر دی فسفین، کاتالیزورهای arene-Ru هستند که به طور مشابه عمل می کنند. کاهش نامتقارن استوکیومتری کتون ها مدت هاست که شناخته شده است، به عنوان مثال، با استفاده از بورهای کایرال.(ساختار زیر)

Terpinene

C₁₀H₁₆

ترپین ها گروهی از هیدروکربن های ایزومر هستند که به عنوان مونوترپن ها طبقه بندی می شوند. هر کدام فرمول مولکولی و چارچوب کربن یکسانی دارند، اما در موقعیت پیوندهای دوگانه کربن-کربن متفاوت هستند. α-ترپینن از روغن های هل و مرزنجوش و سایر منابع طبیعی جدا شده است. بتا ترپینن منبع طبیعی شناخته شده ای ندارد اما از سابینن تهیه شده است. γ-ترپینن و δ-ترپینن (همچنین به عنوان ترپینولن شناخته می شود) از منابع مختلف گیاهی جدا شده اند. همه آنها مایعات بی رنگ با بوی سقز هستند. α-ترپینن به صورت صنعتی با بازآرایی آلفا پینن کاتالیز شده با اسید تولید می شود. دارای خواص معطر و طعم دهنده است اما عمدتاً برای ایجاد بوی مطبوع به مایعات صنعتی استفاده می شود. هیدروژناسیون مشتق اشباع p-منتان را می دهد. بیوسنتز α-ترپینن و سایر ترپنوئیدها با ایزومریزاسیون ژرانیل پیروفسفات به لینالیل پیروفسفات (LPP) آغاز می شود. سپس LPP با از دست دادن گروه پیروفسفات، یک کاتیون تثبیت شده با رزونانس را تشکیل می دهد. سپس چرخه‌سازی به لطف این استریوشیمی مطلوب کاتیون LPP تکمیل می‌شود و یک کاتیون ترپینیل تولید می‌کند.[3] در نهایت، یک تغییر 1،2 هیدرید از طریق یک بازآرایی واگنر-میروین، کاتیون ترپینن-4-یل را تولید می کند. این از دست دادن هیدروژن از این کاتیون است که آلفا ترپینن تولید می کند.

Spathulenol

C₁₅H₂₄O

یک روغن فرار از کارخانه تقطیر خارمریم (Artemisia vulgaris) و ترخون (Artemisia dracunculus) استخراج شد که از آن سسکوی ترپن الکل اسپاتولنول برای اولین بار در سال 1975 به عنوان یک ترکیب بی رنگ و چسبناک با بوی خاکی معطر و طعم تلخ و تند جدا شد. اسپاتولنول یک الکل سسکوئی ترپن سه حلقه ای است که دارای اسکلت اساسی شبیه به آزولن ها است.در پونه کوهی در میان گیاهان دیگر وجود دارد.

Germacrene

C₁₅H₂₄

ژرماکرین ها دسته ای از هیدروکربن های آلی فرار هستند، به ویژه سسکوی ترپن ها. ژرماکرین ها معمولاً در تعدادی از گونه های گیاهی به دلیل خواص ضد میکروبی و حشره کشی تولید می شوند، اگرچه آنها نقشی به عنوان فرمون حشرات نیز دارند. دو مولکول برجسته ژرماکرن A و ژرماکرن D هستند.

alpha-terpineol

C₁₀H₁₈O

ترپینئول یکی از چهار مونوترپنوئید ایزومر است. ترپنوئیدها ترپن هایی هستند که با افزودن یک گروه عاملی، در این مورد، یک الکل اصلاح می شوند. ترپینئول ها از منابع مختلفی مانند هل، روغن کاجوپوت، روغن کاج و روغن پتی گرین جدا شده اند. چهار ایزومر وجود دارد: α-، β-، γ-ترپینئول و ترپینن-4-ول. β- و γ-ترپینئول تنها با محل پیوند دوگانه متفاوت هستند. ترپینئول معمولاً مخلوطی از این ایزومرها با α-ترپینئول به عنوان ترکیب اصلی است.

ترپینئول بوی مطبوعی شبیه یاس بنفش دارد و یکی از ترکیبات رایج در عطرها، لوازم آرایشی و طعم دهنده ها است. α-ترپینئول یکی از دو ترکیب عطر فراوان چای لاپسنگ سوچانگ است. آلفا ترپینئول از دود کاج که برای خشک کردن چای استفاده می‌شود، منشأ می‌گیرد.[3] (+)-α-terpineol یک ترکیب شیمیایی از جمجمه است. اگرچه ترپینئول به طور طبیعی وجود دارد، ترپینئول معمولاً از آلفا پینن ساخته می شود که در حضور اسید سولفوریک هیدراته می شود.

یک مسیر جایگزین از لیمونن شروع می شود:

لیمونن با تری فلوئورواستیک اسید در یک افزودنی مارکونیکوف به یک تری فلوئورواستات واسطه واکنش می دهد که به راحتی با هیدروکسید سدیم به α-ترپینئول با گزینش پذیری 7 درصد هیدرولیز می شود. محصولات جانبی β-ترپینئول در مخلوطی از ایزومر سیس، ایزومر ترانس و 4-ترپینئول هستند.

بیوسنتز آلفا ترپینئول از ژرانیل پیروفسفات حاصل می شود که پیروفسفات را آزاد می کند و کاتیون ترپینیل را ایجاد می کند. این کربوکاتیون پیش ساز بسیاری از ترپن ها و ترپنوئیدها است. هیدرولیز آن ترپینئول می دهد.

تبدیل بیوسنتزی ژرانیل پیروفسفات به ترپن های α-پینن و بتا-پینن (راست) و به α-ترپینئول (پایین سمت چپ).

پونه و کارواکرول موجود در آن ممکن است به مبارزه با باکتری ها کمک کند. در حالی که بسیاری از فواید گزارش شده اسانس ها از منابع حکایتی ناشی می شود، تحقیقات محدود نشان می دهد که اسانس پونه ممکن است اثرات محافظتی در برابر سودوموناس آئروژینوزا و E. coli داشته باشد، که هر دو از علل شایع عفونت های ادراری و دستگاه تنفسی هستند (2Trusted Source، 3Trusted Source) اگرچه مطالعات انسانی بیشتری در مورد اثرات عصاره روغن پونه مورد نیاز است، اما حاوی بسیاری از ترکیبات مشابه اسانس پونه است. هنگامی که به عنوان مکمل استفاده می شود، ممکن است مزایای سلامتی مشابهی را ارائه دهد. پونه و روغن های آن حاوی پلی فنل های متعددی از جمله کارواکرول و تیمول هستند؛ تحقیقات قدیمی نشان می دهد که این ترکیبات فعال به کاهش کلسترول کمک می کنند .در حالی که یک مطالعه محدود در مورد چگونگی تأثیر این پلی فنول ها بر انسان وجود دارد، مطالعات حیوانی محدودی از این ادعا پشتیبانی می کند که ترکیبات موجود در اسانس پونه می توانند اثرات کاهش کلسترول داشته باشند. آنتی اکسیدان ها به محافظت از بدن در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کنند.رادیکال های آزاد محصول طبیعی متابولیسم هستند اما ممکن است در پیری و ایجاد برخی بیماری ها مانند سرطان و بیماری قلبی نقش داشته باشند. آنها همچنین می توانند از طریق قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند دود سیگار و آلاینده های هوا در بدن تجمع کنند.یک مطالعه قدیمی‌تر در لوله آزمایش، محتوای آنتی‌اکسیدانی 39 گیاه معمولی را مقایسه کرد و دریافت که پونه دارای بالاترین غلظت آنتی‌اکسیدان است.از آنجایی که عصاره روغن پونه بسیار غلیظ است، به روغن پونه بسیار کمتری نیاز دارید تا از مزایای آنتی اکسیدانی مشابهی که از پونه کوهی تازه دریافت می کنید، بهره مند شوید. چندین مطالعه خواص ضد باکتریایی قوی روغن پونه کوهی را حتی در برابر سویه های باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک نشان داده اند.

در یک مطالعه که اثرات ضد باکتریایی طیف وسیعی از روغن‌های ضروری را مورد آزمایش قرار داد، مشخص شد که روغن پونه کوهی برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها بهترین است.از آنجایی که روغن پونه کوهی می تواند در برابر عفونت باکتریایی محافظت کند، نشان داده شده است که روغن پونه کوهی در درمان و التیام زخم موثر است.روغن پونه کوهی حاوی ماده ای به نام کارواکرول است که مطالعات نشان داده است در برابر باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس موثر است. این حشره می تواند غذاها، به ویژه گوشت و محصولات لبنی را آلوده کند و یکی از علل اصلی بیماری های ناشی از غذا در سراسر جهان است.محققان همچنین دریافته‌اند که این روغن گیاهی می‌تواند در درمان رشد بیش از حد باکتری‌های روده کوچک (SIBO)، یک بیماری گوارشی، موثر باشد. تحقیقات در مورد خواص ضد دیابتی بالقوه فیتوکمیکال‌ها، مانند پلی فنل‌ها و اسانس پونه، از منابع متعدد گسترش یافته است. تحقیقات در مورد این موضوع عمدتاً بر روی اثر هیپوگلیسمی پلی فنل ها متمرکز شده است. با این حال، اثر بازدارندگی بالقوه ترکیباتی مانند اسانس پونه اغلب نادیده گرفته می شود. با این وجود، برخی مطالعات نشان داده اند که اسانس پونه از گیاهان متعدد ممکن است نقش کلیدی در معکوس کردن برخی از عوامل سندرم متابولیک داشته باشد. ذکر این نکته ضروری است که برخی از گیاهان هنوز در طب عامیانه به عنوان مراقبت اولیه بهداشتی در درمان دیابت در برخی از کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار می گیرند. و برخی از گونه های پونه کوهی از جمله گیاهان دارویی هستند که به عنوان عوامل بالقوه درمانی کاهش قند خون مورد مطالعه قرار گرفته اند.