اسانس دارویی

بطور قطع اسانس دارویی حساس ترین دسته، در دسته بندی مصرف اسانس ها بشمار می آید. حساسیت این دسته زمانی مشخص می شود که بدانیم بعضی از اسانس ها بیش از ۵۰ ماده تشکیل دهنده دارند و برای استفاده از آنها در دسته دارویی باید تمام اجزاء آن و اثرات جانبی ها مورد بررسی قرار بگیرد. اسانس های استفاده ممکن است بصورت طبیعی یا شبه طبیعی و برای محصولات مختلفی از شربت ها، قرص های جویدنی، سوسپانسیون ها و یا حتی آدامس های دارویی مورد استفاده قرار گیرند.

داروها معمولا بعلت مواد اولیه دارویی فعال (APIs) دارای طعم و رایحه دلنشینی نیستند، از این روی استفاده از اسانس دارویی، یکی از راه حل ها برای مطبوع تر کردن آنها بشمار می آید. در این میان مهمترین گروه برای استفاده از داروهاییبا طعم و رایحه بهتر، کودکان هستند. تشویق کودکان برای مصرف داروهای تجویز شده شاید بدون استفاده از اسانس دارویی، کاری زمان گیر و طاقت فرسا باشد، اما به لطف این صنعت امروزه داروهای با انواع طعم های میوه و دوست داشتنی مانند پرتقال، موز، شاتوت، تمشک و توت فرنگی در دسترس قرار دارند.

اسانس های دارویی گذشته از قرص ها و شربت ها، در بخش بهداشت دهان و دندان هم کاربرد گسترده ای دارند. ازانواع دهان شویه، خمیردندان، نخ دندان، اسپری بوی دهان و قرص های خوشبو کننده دهان از جمله محصولاتی هستندکه از اسانس های خوراکی در آن ها استفاده می شوند. شاید نعنا و زیر شاخه هایش را بتوان اصلی ترین و پرمصرفترین اسانس در این بهش معرفی کرد، البته استفاده کمی از اسانس های لیمو، پرتقال و اکالیپتوس باعث تنوع طعمی دراین حوزه می شود.